Podstawą ustania stosunku pracy członka zarządu Telewizji Polskiej SA była nowela ustawy medialnej z 30 grudnia 2015 r. Zakłada ona, że z dniem powołania nowego zarządu spółki, wygasa stosunek prawny będący podstawą zatrudnienia dotychczasowego członka zarządu tej spółki.

Ustawa miała jednodniowe vacatio legis.

Pozew o odszkodowanie

Powód Janusz D., członek zarządu Telewizja Polska SA w związku z wygaśnięciem stosunku pracy z mocy prawa i z dnia na dzień domagał się od TVP:

  1. 62 tys. 180 zł odszkodowania za ustanie stosunku pracy
  2. 15 tys. zł wynagrodzenia za styczeń 2016 r.
  3. 120 tys. zł za sześć miesięcy okresu wypowiedzenia

Sąd Rejonowy w Warszawie w wyroku z 27 grudnia 2017 r. zasądził żądaną sumę odszkodowania ponad 62 tys. zł. Stwierdził, że kadencja powoda kończyła się w czerwcu 2019 r. i w tym czasie kończyłby on pracę z powodu osiągnięcia wieku emerytalnego. A w chwili podpisania umowy na czas określony powód już znajdował się w okresie ochronnym.

Umowa wygasła 8 stycznia 2016 r., a świadectwo pracy powód otrzymał 11 stycznia 2016 r.

Czytaj: Więcej misji ma być w mediach publicznych

Sąd Rejonowy powołał się na wyrok TK z 13 grudnia 2016 ( K 13/16), w którym Trybunał orzekł, że wyłączenie udziału Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji w procedurze powoływania i odwoływania członków rad nadzorczych spółek publicznej radiofonii i telewizji, jest niezgodny z z Konstytucją.

Co do zgodności art. 3 noweli nie wypowiedział się, tylko sprawę umorzył z powodu niewłaściwego uzasadnienia.

 


Wątpliwości sądu - bez uchwały

Sąd Okręgowy w Warszawie powziął poważne wątpliwości czy pracownik ma roszczenie o odszkodowanie w związku z wygaśnięciem stosunku pracy na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 30 grudnia 2015 r. o zmianie ustawy o radiofonii i telewizji przed upływem okresu wypowiedzenia (z art. 36 par. 1 kodeksu pracy)?

Pełnomocnik powoda radca prawny Izabela Zawacka przekonywała sąd, że nowelizacja ustawy medialnej naruszyła w art. 3 prawa nabyte w okresie ochronnym i SN powinien podjąć uchwałę, że ten przepis jest niekonstytucyjny.

Natomiast pełnomocnik TVP radca prawny Wenanty Plichta sugerował odpowiedź negatywną, oznaczającą, że powodowi nie należy się odszkodowanie.

W czwartek 8 listopada 2018 r. Sąd Najwyższy postanowił odmówić podjęcia uchwały. Sędzia Bogdan Bieniek wyjaśnił, że Sąd Najwyższy nie może rozstrzygać sprawy za sąd II instancji i poszukiwać podstawy prawnej orzeczenia.

Ustawa nie przewiduje odszkodowania

SN zwrócił uwagę, że bez wątpienia na mocy art. 3 ustawy zmieniającej wygasł stosunek prawny będący podstawą zatrudnienia. Ustawa nowelizująca nie przewiduje roszczenia odszkodowawczego, przewiduje natomiast prawo do odprawy. Czyli substrat pieniężny, który być może ma rekompensować skutki tej noweli - podkreślił sędzia Bieniek.

- Jeśli przyjąć, że nowelizacja ustawy nie jest instytucją kompletną, to należy zwrócić uwagę, że kodeks pracy inaczej reguluje wygaśnięcie stosunku pracy - powiedział przewodniczący Bieniek. - Wygaśnięcie stosunku wiąże się najczęściej z przeszkodą występującą po stronie pracownika. Np śmierć pracownika lub gdy spóźni się z powrotem z urlopu bezpłatnego. Wygaśnięcie jest obwarowane pewnymi elementami natury obiektywnej. Ale, czy w tym przypadku warunki obiektywne zaistniały - orzeknie Sąd Okręgowy - podsumował sędzia.

Zasady współżycia też mają znaczenie

SN zauważył, że ostatnio instytucja wygaśnięcia stosunku pracy ożyła. Można się zastanawiać, czy nie dochodzi do nadużycia wygaśnięcia, zwłaszcza wtedy, gdy ma dotyczyć pracowników szczególnie chronionych.

Problemem jest też kwestia ochrony przedemerytalnej pracownika zatrudnionego na czas określony. SN zwraca uwagę, że nigdzie w kodeksie pracy o tym się nie mówi.

Czytaj: Czarny-Drożdżejko Elżbieta, Ustawa o radiofonii i telewizji. Komentarz

Sąd Okręgowy musi sięgnąć do orzecznictwa Trybunału Konstytucyjnego z lat 90 (K 1/99).

Trzeba też sięgnąć do uzasadnienia wyroku TK

- To prawda, że ustawa medialna nie nakłada na pracodawcę żadnych obowiązków. Ale przecież w życiu posługujemy się też normami współżycia społecznego - podkreślił sędzia Bieniek.  -  Tu się zderzają funkcja ochronna i interes pracodawcy.

 

Sygnatura akt III PZP 4/18, postanowienie z 8 listopada 2018 r.