Pracownik jest zatrudniony na stanowisku magazynier i obsługuje wózek widłowy oraz platformę do pracy na wysokości. Pracownik podczas wykonywania pracy (jazdy wózkiem) miał atak (podobny do padaczki) i stracił przytomność. Udzielono mu pomocy. Nikomu nic się nie stało. Pracownik został odsunięty od pracy i wysłany na badania mp, które przeszedł pozytywnie. W skierowaniu były zaznaczone obsługa wózka oraz praca na wysokości. Pracownik wrócił do pracy i po roku sytuacja się powtórzyła (ponowny atak i utrata przytomności tym razem na szczęście podczas przerwy). Pracownik został odsunięty od pracy i ponownie wysłany na szczegółowe badania mp, które przeszedł pozytywnie i otrzymał zaświadczenie dopuszczającego go do pracy na ww stanowisku.
Jakie kroki pracodawca może podjąć aby zapobiec potencjalnym skutkom kolejnego ataku?
Zagrożenie jest poważne gdyż podczas ataku pracownik kierujący wózkiem może uderzyć w regał lub potrącić innego pracownika i stworzyć zagrożenie życia.
W omawianym przypadku wszystko odbywa się z godnie z prawem tzn. pracownik zgodnie z ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) jest kierowany na badania lekarskie po badaniach otrzymuje orzeczenie lekarskie stwierdzające brak przeciwwskazań zdrowotnych do pracy nu określonym stanowisku pracy. Podstawę orzeczenia stanowią wyniki przeprowadzonego badania lekarskiego oraz ocena zagrożeń dla zdrowia i życia pracownika, występujących na stanowisku pracy. Oceny zagrożeń lekarz dokonuje na podstawie przekazywanej przez pracodawcę informacji o występowaniu czynników szkodliwych dla zdrowia lub warunków uciążliwych, w tym również o aktualnych wynikach badań i pomiarów czynników szkodliwych dla zdrowia, występujących na stanowiskach pracy. Opis przeprowadzonego badania profilaktycznego lekarz zamieszcza w dokumentacji medycznej pracownika. Dokonuje w niej również wpisu treści orzeczenia.

Zgodnie z obowiązującym prawem istnieje możliwość odwołania się pracodawcy od decyzji lekarza i wydanego orzeczenia.
Rozporządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 30 maja 1996 r. w sprawie przeprowadzania badań lekarskich pracowników, zakresu profilaktycznej opieki zdrowotnej nad pracownikami oraz orzeczeń lekarskich wydawanych do celów przewidzianych w Kodeksie pracy (Dz. U. Nr 69, poz. 332 z późn. zm.) - dalej r.b.l., wprowadza zasadę jawności zaświadczeń lekarskich o przydatności pracownika do wykonywania pracy. Lekarz prowadzący badanie profilaktyczne przekazuje zainteresowanym, tj. pracownikowi i pracodawcy, zaświadczenie zawierające orzeczenie lekarskie. Skutkiem przyjęcia zasady jawności jest przyznanie obu stronom stosunku pracy prawa odwołania się od treści orzeczenia lekarskiego. Jest to prawo odwołania się od decyzji lekarza. W związku z tym droga odwoławcza zamyka się w ramach struktur organizacyjnych służby zdrowia. Jest to droga jednoinstancyjna. Zgodnie z § 5 r.b.l. pracownik lub pracodawca, jeśli nie godzi się z treścią wydanego zaświadczenia, może za pośrednictwem lekarza, który wydał zaświadczenie, wystąpić w ciągu 7 dni od dnia wydania zaświadczenia do wojewódzkiego ośrodka medycyny pracy właściwego ze względu na miejsce świadczenia pracy lub siedzibę pracodawcy z wnioskiem o przeprowadzenie ponownego badania. Ponowne badanie powinno być przeprowadzone w ciągu 14 dni od dnia złożenia wniosku. Orzeczenie lekarskie wydane na podstawie ponownego badania jest ostateczne. Ponowne badanie należy także uznać za badanie profilaktyczne. Oznacza to, że pracownik ma obowiązek poddać się temu badaniu. Koszty ponownego badania nie obciążą pracodawcy ze względu na finansowanie działalności wojewódzkich ośrodków medycyny pracy ze środków budżetu państwa.

Innym rozwiązaniem, może być przeniesienie pracownika na inne stanowisko pracy o ile istnieje taka możliwość organizacyjna W takim wypadku pracodawca powinien zaproponować na piśmie nowe warunki oraz poinformować pracownika o przyczynie zmiany

Roman Majer