Odpowiedź

Druk L-4 jest zaświadczeniem stanowiącym podstawę do usprawiedliwienia nieobecności w pracy i do wypłacenia zasiłku chorobowego za czas, kiedy pracownik nie świadczy pracy z powodu choroby. Nie stanowi on potwierdzenia wystąpienia urazu i podstawy do zakwalifikowania go jako urazu ciężkiego. Tym samym nie stanowi podstawy do uznania wypadku przy pracy za wypadek ciężki.

Uzasadnienie

Dla uznania zdarzenia za wypadek przy pracy konieczne jest spełnienie przesłanek określonych w art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 1242 z późn. zm.). Zdarzenie musi mieć charakter nagły, być wywołane przyczyną zewnętrzną (pochodzącą spoza organizmu pracownika) – dalej u.u.s.w.p., musi mieć związek z wykonywaną pracą, a ponadto spowodować u pracownika uraz albo śmierć.

Zgodnie z art. 3 ust. 5 u.u.s.w.p. za ciężki wypadek przy pracy uważa się wypadek, w wyniku którego nastąpiło ciężkie uszkodzenie ciała, takie jak: utrata wzroku, słuchu, mowy, zdolności rozrodczej lub inne uszkodzenie ciała albo rozstrój zdrowia, naruszające podstawowe funkcje organizmu, a także choroba nieuleczalna lub zagrażająca życiu, trwała choroba psychiczna, całkowita lub częściowa niezdolność do pracy w zawodzie albo trwałe, istotne zeszpecenie lub zniekształcenie ciała.

Druk L-4 jest usprawiedliwieniem nieobecności w pracy i stanowi podstawę do wypłacenia zasiłku chorobowego za czas, kiedy pracownik nie świadczy pracy z powodu choroby (§ 3 rozporządzenia rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 15 maja 1996 r. w sprawie sposobu usprawiedliwiania nieobecności w pracy oraz udzielania pracownikom zwolnień od pracy; tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 1632). Nie stanowi on potwierdzenia wystąpienia urazu i podstawy do zakwalifikowania go jako urazu ciężkiego. Tym samym nie stanowi podstawy do uznania wypadku przy pracy za wypadek ciężki

Zespół powypadkowy ma obowiązek ustalić, czy w wyniku wypadku nastąpił uraz, tj. czy nastąpiło uszkodzenie tkanek ciała lub narządów człowieka będące skutkiem nagłego zdarzenia wywołanego przyczyną zewnętrzną, pozostającego w związku z pracą. Ponadto powinien on sporządzić protokół powypadkowy, w którym opisuje rodzaj i umiejscowienie urazu (pkt 6 protokołu powypadkowego, którego wzór określa załącznik do rozporządzenia Ministra Gospodarki i pracy z 16 września 2004 r. w sprawie wzoru protokołu ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy, Dz. U. Nr 227, poz. 2298). Stwierdzenie, czy wystąpił uraz musi być poprzedzone szczegółowymi ustaleniami stanu faktycznego. Dokonanie takich ustaleń wiąże się z oceną medyczną zmian w stanie zdrowia poszkodowanego pracownika. Członkowie zespołu powypadkowego przy określaniu urazu powinni kierować się przede wszystkim oceną medyczną przedstawioną w zaświadczeniu lekarskim (por. wyrok SN z dnia 9 czerwca 2009 r., II PK 318/08). W ramach realizacji wskazanych obowiązków zespół powypadkowy może wystąpić do poszkodowanego, aby dostarczył opinię lekarską z określeniem urazu. Skutek w postaci urazu należy opisać w miarę dokładnie, a opis ten nie może być jedynie treścią zeznania poszkodowanego i przypuszczeniem, że uraz powstał. Jeżeli zespół powypadkowy nie ma podstaw do stwierdzenia powstania urazu np. brak dokumentacji medycznej (druk L-4 nie stanowi potwierdzenia wystąpienia urazu), powinien poprzestać na załączeniu do protokołu notatki z zeznań poszkodowanego, w której zawarte są stwierdzenia w omawianym zakresie.

Anna Sokołowska

Odpowiedzi udzielono: 5 listopada 2015 r.