Wójt ustalił warunki zabudowy i zagospodarowania terenu dla zamierzenia inwestycyjnego polegającego na budowie budynku mieszkalnego jednorodzinnego, budynku gospodarczo - garażowego oraz bezodpływowego zbiornika na nieczystości ciekłe, a także studni kopanej na terenie działki na rzecz H. i W. G. (dalej jako: "inwestor"). Od pierwszoinstancyjnej decyzji B. K i Z. K. (dalej jako: "skarżący) wnieśli odwołanie. Sprawą zajęło się Samorządowe Kolegium Odwoławcze.

SKO uchyliło zaskarżoną decyzję w całości i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia. W uzasadnieniu organ wskazał, że wójt wyznaczył obszar analizowany niezgodnie z treścią rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie sposobu ustalania wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Zdaniem SKO, biorąc pod uwagę część graficzną analizy sporządzonej w niniejszej sprawie, na obligatoryjnie wyznaczonym terenie nie dokonano jej w sposób prawidłowy.

Kolegium uznało zaskarżoną decyzję za przedwczesną. Powyższe w ocenie organu, uzasadnia jej uchylenie i wymaga przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego. Skarżący wniósł sprzeciw od powyższej decyzji. Sprawą zajął się sąd administracyjny. W odpowiedzi na sprzeciw, SKO podtrzymało swoje stanowisko i wniosło o jego oddalenie.

W ocenie WSA, zaskarżoną decyzję należało uchylić i przekazać do ponownego rozpoznania organowi pierwszej instancji dopiero, gdy zostanie wykazane, że prowadzenie dodatkowego postępowania w celu uzupełnienia dowodów będzie niewystarczające. Sąd administracyjny uznał, że uzasadnienie SKO nie odpowiada powyższemu wymogowi, ponieważ nie zawiera żadnego wyjaśnienia odnośnie konieczności uchylenia zaskarżonej decyzji decyzji w całości i przekazania sprawy do ponownego rozpatrzenia organowi pierwszej instancji.

WSA stwierdził, ze analiza urbanistyczna jest niewątpliwie kluczowym i istotnym dowodem w postępowaniu o ustalenie warunków zabudowy. Niemniej jednak w przepisach ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego oraz ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, ustawodawca nie zastrzegł, że dowód z analizy urbanistycznej może zostać przeprowadzony jedynie przed organem pierwszej instancji. Sąd uznał, że zarówno postępowanie w pierwszej, jak i w drugiej instancji mają w pełni charakter merytoryczny.

Sąd administracyjny podkreślił, że uchybienia wykazane przez SKO mogły zostać uzupełnione. Oznacza to, że nie było przesłanek do uchylenia zaskarżonej decyzji w całości i przekazania jej do ponownego rozpatrzenia. Mając powyższe na uwadze, WSA orzekł o uchyleniu zaskarżonej decyzji. 

Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 15 lutego 2018 r., sygn. akt II SA/Rz 1277/17