Rada Ministrów przyjęła projekt ustawy zmieniającej ustawę o zmianie ustawy Prawo energetyczne, ustawy Prawo ochrony środowiska oraz ustawy o systemie zgodności oraz ustawę o zmianie ustawy Prawo energetyczne oraz o zmianie niektórych innych ustaw, przedłożony przez ministra gospodarki.

Do końca marca 2015 r. ma być przedłużony system wsparcia wytwarzania energii elektrycznej i ciepła w jednostkach wysokosprawnej kogeneracji (produkcja energii i ciepła w jednym procesie), z wyłączeniem jednostek opalanych metanem (uwalnianym przy dołowych robotach górniczych w kopalniach węgla kamiennego) lub gazem uzyskiwanym z przetwarzania biomasy.

Wysokosprawna kogeneracja, jako jedno z narzędzi realizacji polityki energetycznej Polski i Unii Europejskiej, przyczynia się do: ograniczenia emisji dwutlenku węgla, oszczędności energii, rozwoju wytwarzania energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych oraz poprawy bezpieczeństwa energetycznego. Proces wytwarzania energii elektrycznej i ciepła w wysokosprawnej kogeneracji jest jednym z najbardziej efektywnych sposobów przetwarzania energii pierwotnej. Wysokosprawna kogeneracja zapewnia oszczędność energii pierwotnej o ponad 10 proc. w porównaniu z wytwarzaniem energii i ciepła w systemach rozdzielonych.

Od 1 lipca 2007 r. funkcjonuje w Polsce system wsparcia kogeneracji, stanowiący implementację dyrektywy 2004/8/WE. Zawiera on uprawnienie do uzyskania świadectwa pochodzenia za energię wytworzoną w wysokosprawnej kogeneracji, łączące się z obowiązkiem zakupu i przedstawienia prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki do umorzenia określonej ilości świadectw przez podmioty sprzedające energię elektryczną odbiorcom końcowym. Zgodnie z obowiązującym prawem, system ten będzie funkcjonował do 31 marca 2013 r., a dla jednostek opalanych metanem lub gazem uzyskanym z biomasy do – 31 marca 2019 r.
W Polsce istnieją trzy rodzaje świadectw pochodzenia (poświadczające wytworzenie energii elektrycznej w kogeneracji): 1) za energię wytworzoną w instalacjach opalanych paliwami gazowymi lub w jednostkach o mocy poniżej 1 MW (żółte certyfikaty); 2) za energię uzyskiwaną z jednostek kogeneracji opalanych metanem lub gazem uzyskiwanym z przetwarzania biomasy (fioletowe certyfikaty; 3) za energię wytworzoną w pozostałych źródłach kogeneracyjnych (czerwone certyfikaty). Dla każdego rodzaju świadectwa ustalono odrębny obowiązek zakupu oraz odmienny poziom opłaty zastępczej.

Z projektu wynika, że przedłużenie systemu wsparcia dla przedsiębiorstw wytwarzających energię elektryczną w technologii wysokosprawnej kogeneracji przyczyni się do zwiększenia konkurencyjności tych podmiotów na rynku.

Należy też uwzględnić fakt, że w latach 2013-2020 wejdą w życie nowe zasady przydziału uprawnień do emisji CO2 dla instalacji objętych Europejskim Systemem Handlu Uprawnieniami do Emisji (ETS). Oznacza to, że w 2013 r. polskie ciepłownie i elektrociepłownie będą musiały kupować ok. 60 proc. pozwoleń na emisję CO2. W kolejnych latach udział ten będzie wzrastał. Wpłynie to znacząco na wzrost kosztów wytwarzania ciepła (nawet o 25 proc. w 2013 r.) i w konsekwencji na jego cenę. Aby uniknąć znacznego wzrostu cen ciepła uzasadnione jest utrzymanie wsparcia dla źródeł kogeneracyjnych.