Odpowiedź: ochrona pracowników w wieku przedemerytalnym, o której mowa w art. 39 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.) – dalej k.p. nie zależy od tego czy pracownik prowadzi działalność gospodarczą i od faktu pozostawania w dwóch stosunkach pracy.
Uzasadnienie: istotne jest, aby wraz z osiągnięciem wieku emerytalnego pracownik uzyskał prawo do emerytury. Również wymiar czasu pracy nie wpływa co do zasady na objęcie ochroną, o której mowa w art. 39 k.p Przysługuje ona każdemu pracownikowi, który osiągnął wiek przedemerytalny i który wraz z osiągnięciem wieku emerytalnego uzyska prawo do emerytury. Jeżeli pracownik jest zatrudniony na podstawie dwóch umów o pracę – podlega ochronie w każdym stosunku pracy. Dlatego nie można stwierdzić, że w omawianym przypadku – w istocie specyficznym – pracownik nie podlega szczególnej ochronie przed wypowiedzeniem umowy o pracę gwarantowanej przez art. 39 k.p. Pracodawca nie może zatem wypowiedzieć pracownikowi stosunku pracy w związku z likwidacją stanowiska pracy – może jedynie złożyć oświadczenie woli o wypowiedzeniu na mocy art. 5 ust. 5 kt. 1 ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników (Dz. U. Nr 90, poz. 844 z późn. zm.) - dalej u.z.g. Jeżeli na skutek tego uległoby obniżeniu wynagrodzenie pracownika, miałby on prawo do dodatku wyrównawczego (art. 5 ust. 6 u.z.g.).
Szukasz odpowiedzi na pytania z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych? Zajrzyj do Kompasu Księgowo-Kadrowego.