Czy istnieje możliwość rozłożenia na raty opłaty za zajęcie pasa drogowego?

Odpowiedź

Właściwy organ może – na podstawie przepisów dotyczących finansów publicznych – rozłożyć na raty płatność opłaty za zajęcie pasa drogowego, przy czym jeśli zobowiązany do opłaty jest przedsiębiorcą, powinno to nastąpić z poszanowaniem przepisów dotyczących pomocy publicznej (w tym pomocy de minimis).

Uzasadnienie

Regulacje prawne dotyczące opłat, o których mowa, zawarte są w przepisach ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2007 r. Nr 19, poz. 115 z późn. zm.) - dalej u.d.p.

Zgodnie z przepisami art. 40d u.d.p. w przypadku nieterminowego uiszczenia opłat określonych w art. 13 ust. 1 pkt 2 i w art. 40 ust. 3 (a więc m.in. opłat za zajęcie pasa drogowego), opłat wynikających z umów zawieranych zgodnie z art. 22 ust. 2 i art. 39 ust. 7 oraz kar pieniężnych określonych w art. 13k ust. 1 i 2, art. 29a ust. 1 i 2 oraz w art. 40 ust. 12 pobiera się odsetki ustawowe. Opłaty określone w art. 13 ust. 1 pkt 2 i art. 40 ust. 3 wraz z odsetkami za zwłokę, opłaty określone w art. 13f ust. 1 oraz kary pieniężne określone w art. 13k ust. 1 i 2, art. 29a ust. 1 i 2 oraz w art. 40 ust. 12 wraz z odsetkami za zwłokę podlegają przymusowemu ściągnięciu w trybie określonym w przepisach o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
Na podstawie powyższej regulacji, jak również mając na uwadze brak jakichkolwiek odesłać w u.d.p., twierdzi się, iż do opłat za zajęcie pasa drogowego nie mają zastosowania przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) - dalej o.p.

Z przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 z późn. zm.) – dalej u.f.p., wynika, że opłaty, o których mowa, są środkami publicznymi stanowiącymi niepodatkowe należności budżetowe o charakterze publiczno-prawnym.
Z przepisów art. 60 u.f.p. wynika, że do tych należności zalicza się w szczególności i m.in. następujące dochody budżetu państwa albo budżetu jednostki samorządu terytorialnego: pobrane przez jednostkę samorządu terytorialnego dochody związane z realizacją zadań z zakresu administracji rządowej oraz innych zadań zleconych jednostkom samorządu terytorialnego odrębnymi ustawami i nieodprowadzone na rachunek dochodów budżetu państwa.

Przepis art. 64 ust. 1 u.f.p. Stanowi, iż właściwy organ, na wniosek zobowiązanego, może udzielać określonych w art. 55 ulg w spłacie zobowiązań z tytułu należności, o których mowa w art. 60 u.f.p.

Te ulgi to – jak wynika z brzmienia art. 55 u.f.p. - umorzenie w całości albo w części lub odroczenie ich spłaty lub rozłożenie tej spłaty na raty.

Należy zauważyć jeszcze, że zgodnie z art. 64 ust. 2 u.f.p. właściwy organ, na wniosek zobowiązanego prowadzącego działalność gospodarczą, może udzielać określonych wyżej ulg płatniczych (w tym rozkładać należność na raty), które:
1) nie stanowią pomocy publicznej;
2) stanowią pomoc de minimis - w zakresie i na zasadach określonych w bezpośrednio obowiązujących aktach prawa Wspólnot Europejskich dotyczących pomocy w ramach zasady de minimis.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że właściwy organ może – na podstawie przepisów dotyczących finansów publicznych – rozłożyć na raty płatność opłaty za zajęcie pasa drogowego, przy czym jeśli zobowiązany do opłaty jest przedsiębiorcą, powinno to nastąpić z poszanowaniem przepisów dotyczących pomocy publicznej (w tym pomocy de minimis).