2. Wyłączenie gruntów z produkcji rolnej i leśnej
Decyzja zezwalająca na wyłączenie gruntów z produkcji rolnej i leśnej
Zgodnie z art. 11 u.o.g.r.l, wyłączenie z produkcji użytków rolnych wytworzonych z gleb pochodzenia mineralnego i organicznego, zaliczonych do klas I, II, III, IIIa, IIIb, oraz użytków rolnych klas IV, IVa, IVb, V i VI wytworzonych z gleb pochodzenia organicznego, a także gruntów leśnych w rozumieniu u.o.g.r.l,, oraz gruntów leśnych, przeznaczonych na cele nierolnicze i nieleśne - może nastąpić po wydaniu decyzji zezwalających na takie wyłączenie. W decyzji dotyczącej powyższego zakresu określa się obowiązki związane
z wyłączeniem.
Wniosek o wyłączenie z produkcji użytków rolnych klas IV, IVa, IVb, V i VI wytworzonych
z gleb pochodzenia organicznego jest wiążący, a decyzja ma charakter deklaratoryjny. Należy podkreślić, że zgodnie z orzecznictwem, "w chwili wnioskowania o wydanie decyzji zawierającej zezwolenie na wyłączenie gruntu z produkcji leśnej, wnioskodawca nie musi legitymować się tytułem prawnym do tego gruntu. Jest bowiem oczywiste, iż faktyczne wyłączenie gruntu z produkcji leśnej rozumiane przez ustawodawcę, jako rozpoczęcie innego niż leśne użytkowania gruntów (art. 4 pkt 11 u.o.g.r.l.), może być jedynie wynikiem wykonywania przysługującego prawa do gruntu lub wykonywania samoistnego posiadania" (wyrok WSA w Warszawie z dnia 28 października 2008 r., IV SA/Wa 1283/08, LEX nr 521874).
W odniesieniu do gruntów wchodzących w skład parków narodowych decyzje o wyłączeniu wydają dyrektorzy tych parków.
Decyzje odnośnie wyłączenia, dotyczące gruntów wyłączonych z produkcji w związku z podjęciem natychmiastowych działań interwencyjnych wynikających z klęsk żywiołowych lub wypadków losowych, mogą być wydane po dniu faktycznego wyłączenia gruntów z produkcji.
Wydanie decyzji dotyczących wyłączenia, następuje także przed uzyskaniem pozwolenia na budowę.
Zgodnie z art. 5 u.o.g.r.l., jeżeli przepisy u.o.g.r.l. nie stanowią inaczej, właściwym w sprawach ochrony gruntów rolnych jest starosta, a gruntów leśnych - dyrektor regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych, z wyjątkiem obszarów parków narodowych, gdzie właściwym jest dyrektor parku. Zadania starosty, o których mowa w u.o.g.r.l., są zadaniami z zakresu administracji rządowej.
W przypadku ubiegania się o wydanie decyzji dotyczącej wyłączenia, celem wydobywania torfów, osoba ubiegająca się o wydanie takiej decyzji jest zobowiązana przedstawić właściwemu organowi następujące dokumenty:
1. dokumentację określającą położenie, powierzchnię i miąższość torfowiska oraz rodzaj występującego tam torfu;
2. projekt eksploatacji, uwzględniający podział na etapy i termin jej zakończenia;
3. projekt rekultywacji torfowiska i termin jej zakończenia;
4. ocenę wpływu eksploatacji torfowiska na środowisko przyrodnicze, ze szczególnym uwzględnieniem gospodarki wodnej.
Nie jest wymagane uzyskanie decyzji, jeżeli grunty rolne mają być użytkowane na cele leśne.
Adam Kowalczyk
Decyzja zezwalająca na wyłączenie gruntów z produkcji rolnej i leśnej
Zgodnie z art. 11 u.o.g.r.l, wyłączenie z produkcji użytków rolnych wytworzonych z gleb pochodzenia mineralnego i organicznego, zaliczonych do klas I, II, III, IIIa, IIIb, oraz użytków rolnych klas IV, IVa, IVb, V i VI wytworzonych z gleb pochodzenia organicznego, a także gruntów leśnych w rozumieniu u.o.g.r.l,, oraz gruntów leśnych, przeznaczonych na cele nierolnicze i nieleśne - może nastąpić po wydaniu decyzji zezwalających na takie wyłączenie. W decyzji dotyczącej powyższego zakresu określa się obowiązki związane
z wyłączeniem.
Wniosek o wyłączenie z produkcji użytków rolnych klas IV, IVa, IVb, V i VI wytworzonych
z gleb pochodzenia organicznego jest wiążący, a decyzja ma charakter deklaratoryjny. Należy podkreślić, że zgodnie z orzecznictwem, "w chwili wnioskowania o wydanie decyzji zawierającej zezwolenie na wyłączenie gruntu z produkcji leśnej, wnioskodawca nie musi legitymować się tytułem prawnym do tego gruntu. Jest bowiem oczywiste, iż faktyczne wyłączenie gruntu z produkcji leśnej rozumiane przez ustawodawcę, jako rozpoczęcie innego niż leśne użytkowania gruntów (art. 4 pkt 11 u.o.g.r.l.), może być jedynie wynikiem wykonywania przysługującego prawa do gruntu lub wykonywania samoistnego posiadania" (wyrok WSA w Warszawie z dnia 28 października 2008 r., IV SA/Wa 1283/08, LEX nr 521874).
W odniesieniu do gruntów wchodzących w skład parków narodowych decyzje o wyłączeniu wydają dyrektorzy tych parków.
Decyzje odnośnie wyłączenia, dotyczące gruntów wyłączonych z produkcji w związku z podjęciem natychmiastowych działań interwencyjnych wynikających z klęsk żywiołowych lub wypadków losowych, mogą być wydane po dniu faktycznego wyłączenia gruntów z produkcji.
Wydanie decyzji dotyczących wyłączenia, następuje także przed uzyskaniem pozwolenia na budowę.
Zgodnie z art. 5 u.o.g.r.l., jeżeli przepisy u.o.g.r.l. nie stanowią inaczej, właściwym w sprawach ochrony gruntów rolnych jest starosta, a gruntów leśnych - dyrektor regionalnej dyrekcji Lasów Państwowych, z wyjątkiem obszarów parków narodowych, gdzie właściwym jest dyrektor parku. Zadania starosty, o których mowa w u.o.g.r.l., są zadaniami z zakresu administracji rządowej.
W przypadku ubiegania się o wydanie decyzji dotyczącej wyłączenia, celem wydobywania torfów, osoba ubiegająca się o wydanie takiej decyzji jest zobowiązana przedstawić właściwemu organowi następujące dokumenty:
1. dokumentację określającą położenie, powierzchnię i miąższość torfowiska oraz rodzaj występującego tam torfu;
2. projekt eksploatacji, uwzględniający podział na etapy i termin jej zakończenia;
3. projekt rekultywacji torfowiska i termin jej zakończenia;
4. ocenę wpływu eksploatacji torfowiska na środowisko przyrodnicze, ze szczególnym uwzględnieniem gospodarki wodnej.
Nie jest wymagane uzyskanie decyzji, jeżeli grunty rolne mają być użytkowane na cele leśne.
Adam Kowalczyk