Celem ochrony jest zachowanie fragmentu doliny rzeki Długiej wraz z mozaiką towarzyszących jej siedlisk leśnych i otwartych. Rezerwat przyrody położony jest w środkowej części województwa mazowieckiego, na terenie gminy Zielonka. Obejmuje obszar leśny wraz z fragmentem rzeki Długiej stanowiącej oś hydrograficzną regionu. Istotnymi elementami szaty roślinnej rezerwatu są nadrzeczne lasy łęgowe, szuwary i ziołorośla oraz olsy, grądy i fragmenty borów mieszanych związane z peryferyjnymi częściami doliny rzeki. Lasy liściaste tego terenu, często wielogatunkowe, stanowią największe nagromadzenie starodrzewu na terenie lasów Rembertowsko – Okuniewskich. Wśród olch, wiązów, wierzb i jesionów rosnących na tym terenie spotkać można okazy o wymiarach pomnikowych lub zbliżonych do pomnikowych. Dolina rzeki Długiej w wielu miejscach jest niedostępna i charakteryzuje się wysokimi walorami krajobrazowymi. Występujące tu siedliska hydrogeniczne związane są przede wszystkim z działalnością rzeki, czego efektem jest strefowość roślinności, począwszy od zbiorowisk wodnych, poprzez szuwary i ziołorośla, inaczej wykształcone w miejscach, gdzie woda stagnuje, a inaczej na brzegach rzecznych.
Stosunkowo bogata jest flora rezerwatu licząca 351 gatunków roślin naczyniowych i 11 gatunków mchów. Cenne siedliska zamieszkują takie gatunki zwierząt jak bocian czarny, wydra, żmija zygzakowata.
Rezerwat obejmuje grunty będące własnością Skarbu Państwa.
Źródło: www.gdos.gov.pl