Odpowiedź:
Nie ma przeszkód prawnych, aby przedsiębiorca na własnym gruncie zrealizował przedsięwzięcie polegające na budowie kompostowni, w której będzie przetwarzał odpady wyłapywane na kratach wlotowych do elektrowni wodnej, jeżeli MPZP dopuszcza tego rodzaju inwestycję lub przedsiębiorca uzyska decyzję o warunkach zabudowy.

Z zakresu ochrony środowiska spółka będzie musiała uzyskać decyzję środowiskową, zezwolenie na przetwarzanie odpadów, ewentualnie pozwolenie na wytwarzanie odpadów oraz pozwolenie wodnoprawne, a jeśli uzyskany kompost będzie chciała wprowadzać do obrotu wykonać badania potwierdzające, że spełnia on wymagania przewidziane dla kompostu oraz uzyskać zezwolenie Ministra Rolnictwa na wprowadzanie go do obrotu.

Uzasadnienie:
Kompostowanie odpadów biodegradowalnych to działalność polegająca na ich przetwarzaniu, wymagająca uzyskania zezwolenia na przetwarzanie odpadów w procesie R3 (recykling organiczny), w trybie art. 42 ust. 2 i art. 43 ust. 2 ustawy z 14.12.2012 r. o odpadach. Przez recykling rozumie się także recykling organiczny polegający na obróbce tlenowej, w tym kompostowaniu, lub obróbce beztlenowej odpadów, które ulegają rozkładowi biologicznemu w kontrolowanych warunkach przy wykorzystaniu mikroorganizmów, w wyniku której powstaje materia organiczna lub metan. Oznacza to, że spółka nie może prowadzić kompostowania odpadów zielonych na terenie swojej nieruchomości. Zasada, że odpady zielone można kompostować w przydomowych kompostownikach, dotyczy właścicieli nieruchomości zamieszkałych (zabudowy jednorodzinnej), a nie przypadku prowadzenia działalności gospodarczej.

Przed wystąpieniem z wnioskiem o wydanie zezwolenia na przetwarzanie odpadów spółka musi uzyskać decyzję środowiskową, bowiem jest to przedsięwzięcie potencjalnie znacząco oddziaływujące na środowisko w rozumieniu ustawy z 3.10.2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko - dalej u.o.o.ś. Jest to przedsięwzięcie wskazane w § 3 ust. 1 pkt 80 rozporządzenia Rady Ministrów z 9.11.2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko. Do wniosku o wydanie zezwolenia na przetwarzanie odpadów należy dołączyć decyzję o środowiskowych uwarunkowaniach, zgodnie z art. 72 ust. 1 pkt 21 u.o.o.ś.

Jeżeli w wyniku prowadzonej działalności będzie wytwarzanych odpadow więcej niż ilość wskazana w art. 180a ustawy z 27.04.2001 r. Prawo ochrony środowiska, spółka będzie musiała uzyskać pozwolenie na wytwarzanie odpadow.

Gdyby ścieki miały być wprowadzane do środowiska, to koniecznym będzie uzyskanie pozwolenia wodnoprawnego na wprowadzanie ścieków do wód lub do ziemi, zgodnie z art. 122 ust. 1 pkt 1 ustawy z 18.07.2001 r. Prawo wodne.

Jeżeli w wyniku przeprowadzonego procesu odzysku ma zostać uzyskany kompost kwalifikowany jako nawóz organiczny, to podmiot musi spełnić wymagania określone w ustawie z 10.07.2007 r. o nawozach i nawożeniu - dalej u.n.n. oraz w rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z 18.06.2008 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o nawozach i nawożeniu – dalej r.w.u.n.n., tj. poddać uzyskany materiał po procesie kompostowania badaniom przez upoważnioną jednostkę wskazaną w § 4 r.w.u.n.n., a po pozytywnej opinii tej jednostki uzyskać zezwolenie Ministra Rolnictwa na wprowadzenie nawozu do obrotu. W myśl u.n.n. kompost stanowi nawóz organiczny, którego wprowadzane do obrotu odbywa się na podstawie pozwolenia, które w drodze decyzji na wniosek zainteresowanego podmiotu jest wydawane przez ministra właściwego do spraw rolnictwa. Decyzja w sprawie pozwolenia na wprowadzenie do obrotu nawozu jest wydawana po uzyskaniu opinii potwierdzających, że nawóz jest przydatny do nawożenia roślin lub gleb, lub rekultywacji gleb, w tym dostarcza roślinom składników pokarmowych, wpływając na wzrost plonów, lub wpływa w sposób istotny na stan odżywienia roślin lub na poprawę jakości plonu albo cech użytkowych roślin, zwiększa żyzność gleb lub stawów rybnych, spełnia minimalne wymagania jakościowe, określone w r.w.u.n.n., nie zawiera zanieczyszczeń w ilości przekraczającej ich dopuszczalne wartości określone w r.w.u.n.n., a także nie stanowi zagrożenia zdrowia ludzi lub zwierząt lub środowiska po zastosowaniu, zgodnie z instrukcją stosowania i przechowywania. O tym, czy dany rodzaj odpadów nadaje się do zastosowania jako surowiec w produkcji kompostu, decyduje planowany sposób wykorzystania kompostu, a także możliwości konkretnej instalacji prowadzącej odzysk.

Jednocześnie każdy produkt kompostowania, który nie spełnia choćby jednego z powyższych parametrów wskazanych w § 14 r.w.u.n.n., klasyfikowany jest jako odpad o kodzie 19 05 03 (kompost nieodpowiadający wymaganiom).

O sposobie budowy instalacji zadecyduje projektant, który powinien wziąć pod uwagę rodzaj przetwarzanych odpadów, sposób ograniczenia emisji związków odorowych oraz gazów, sposób rozrzucania pryzm, np. przy pomocy przerzucarek do kompostu, sposób osłonięcia wybranych pryzm kompostowych (np. membran). Może okazać się, że spółka będzie musiała nabyć urządzenie do rozdrabniania odpadów i ewentualnie do ich przesiewania. 

Prawo Ochrony Środowiska
Artykuł pochodzi z programu Prawo Ochrony Środowiska
Już dziś wypróbuj funkcjonalności programu. Analizy, komentarze, akty prawne z interpretacjami