Na terenie Lasów Państwowych funkcjonuje kilka form wykorzystania gruntów od lasu, rozumianego zgodnie z ustawą z dnia 28 września 1991 r. o lasach (tekst jedn.: Dz. U. z 2005 r. Nr 45, poz. 435, z późn. zm.) - dalej u.l., po nieużytki trwałe, łąki, role, pastwiska i jeziora.

Zgodnie z art. 83 ust. 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (tekst jedn.: Dz. U. z 2009 r. Nr 151, poz. 1220, z późn. zm.) - dalej u.o.p., usunięcie drzewa lub krzewu z terenu nieruchomości może nastąpić po uzyskaniu zezwolenia wydanego przez wójta, burmistrza albo prezydenta miasta, na wniosek posiadacza nieruchomości.

Jednakże art. 83 ust. 1 i 2 w zw. z art. 83 ust. 6 u.o.p. nie stosuje się do drzew lub krzewów w lasach.

Jeżeli teraz przyjmiemy, że łąka, pastwisko, rola, jezioro lub bagno, na którym rosną drzewa i krzewy nie są lasem, ponieważ nie prowadzi się na nich gospodarki leśnej, to czy w przypadku potrzeby wycięcia drzew i krzewów na takich gruntach nadleśnictwo musi wystąpić o wydanie zezwolenia na wycinkę do wójta?


Chodzi oczywiście o drzewa, które nie spełniają kryteriów określonych w art. 83 ust. 6 pkt 2 do 10 u.o.p.

Czy, w przypadku wydania takiej decyzji na wycinkę drzew lub krzewów, jeżeli zabieg nie będzie związany z potrzebą ochrony roślin, zwierząt i grzybów objętych ochrona gatunkową lub ochroną siedlisk przyrodniczych, zostanie naliczona opłata?

Nadmienić należy, że zgodnie z art. 83 ust. 6 u.o.p., nie stosuje się przepisów ust. 1 i 2 art. 83 u.o.p. do drzew lub krzewów w lasach, czy przez to należy rozumieć, że ustawodawca miał na myśli grunty wykorzystywane gospodarczo określane, jako las?

Gdyby przyjąć, że ustawodawca miał na myśli wszystkie grunty, na jakich gospodarują Lasy Państwowe, to wówczas zapisałby, iż ust. 1 i 2 art. 83 u.o.p. nie stosuje się do drzew i krzewów rosnących na gruntach stanowiących własność Skarbu Państwa zarządzanych przez Lasy Państwowe.

Usuwanie drzew z gruntów zarządzanych przez Lasy Państwowe, niebędących lasem odbywa się w trybie i na zasadach określonych w u.o.p. Należy to interpretować w następujący sposób: przepisów u.o.p. nie stosuje się, gdy grunty zarządzane przez LP są lasem w rozumieniu art. 3 u.l.

Jeśli nadleśnictwo chce wyciąć drzewa z gruntów, które nie są lasem, musi wystąpić o wydanie zezwolenia na usunięcie drzew lub krzewów do wójta.

Przypadki, w których nie pobiera się opłat za usuwanie drzew lub krzewów określa art. 86 u.o.p., a więc zwolnienie z opłat dotyczy nie tylko sytuacji, o której mowa w art. 86 ust. 1 pkt 11 u.o.p.
O kwalifikacji gruntu przesądzają zapisy w ewidencji gruntów i budynków. Natomiast, gdy w ewidencji dany grunt jest oznaczony jako las (Ls), to bez względu na to, czy prowadzi się na nim gospodarkę leśną, czy nie, usuwanie drzew odbywa się na zasadach określonych w u.l., tzn. drzewa muszą zostać ocechowane, aby można je było legalnie wyciąć.

Definicja lasu określona jest w art. 3 u.l.

Nadleśnictwo nie poniesie opłaty w przypadku drzew, np. które obumarły lub nie rokują szans na przeżycie, z przyczyn niezależnych od posiadacza nieruchomości (LP), jeżeli ich usunięcie jest związane z regulacją i utrzymaniem cieków naturalnych, gdy zagrażają bezpieczeństwu ludzi (np. są złamane), czy gdy zagrażają bezpieczeństwu linii przesyłowych. Jeśli natomiast wniosek o zezwolenie będzie umotywowany potrzebą prowadzenia działalności gospodarczej przez LP, to organ ochrony przyrody opłaty naliczy albo nakaże dokonanie nasadzeń zastępczych.

Alicja Brzezińska