Na miejscu będą wykonywane prace polegające na przycinaniu, wierceniu, doszlifowaniu (wstępne frezowanie następuje u kontrahenta), ewentualnie frezowaniu oraz montażu poszczególnych elementów składowych budynków, altan i oranżerii, itp." Powierzchnia działki, na którą została wydana decyzja o warunkach zabudowy i na której planuje się ww. inwestycję wynosi ponad 11000 m2 i leży w obszarze parku krajobrazowego. Inwestor twierdzi, że brak jest konieczności uzyskania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach na tę inwestycję, ponieważ powierzchnia zabudowy, na którą jego zdaniem składa się jedynie powierzchnia zabudowy i powierzchnia utwardzenia wynosi około 1700 m2. Wobec powyższego problematyczny okazał się zapis zawarty w § 3 ust. 1 pkt 52 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko.

Pytanie:
Co należy rozumieć pod pojęciem: "pozostała powierzchnia przeznaczona do przekształcenia w wyniku realizacji przedsięwzięcia"?
Czy do powierzchni przeznaczonej do przekształcenia w wyniku realizacji przedsięwzięcia zawartej w § 3 ust. 1 pkt 52 ww. rozporządzenie należy zaliczyć również powierzchnię biologicznie czynną wymaganą decyzją o warunkach zabudowy?

 

Odpowiedź:
Zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 52 rozporządzenia rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (Dz. U. Nr 213, poz. 1397 z późn. zm.) - dalej r.p.o.ś. do przedsięwzięć mogących potencjalnie znacząco oddziaływać na środowisko zalicza się:
zabudowę przemysłową, w tym zabudowę systemami fotowoltaicznymi, lub magazynową, wraz z towarzyszącą jej infrastrukturą, o powierzchni zabudowy nie mniejszej niż:
a) 0,5 ha na obszarach objętych formami ochrony przyrody, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1-5, 8 i 9 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (tekst jedn.: Dz. U. z 2013 r. poz. 627 z późn. zm.) - u.o.p., lub w otulinach form ochrony przyrody, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1-3 u.o.p.,
b) 1 ha na obszarach innych niż wymienione w lit. a
- przy czym przez powierzchnię zabudowy rozumie się powierzchnię terenu zajętą przez obiekty budowlane oraz pozostałą powierzchnię przeznaczoną do przekształcenia w wyniku realizacji przedsięwzięcia.
Niestety przepisy rozporządzenia nie precyzują czym jest "pozostała powierzchnia przeznaczona do przekształcenia", co w praktyce rodzi wiele wątpliwości. Kwestię tę wyjaśnia pismo Ministra Środowiska z dnia 20 czerwca 2011 r., znak BMzp-070-475/28000/11/MK w sprawie interpretacji przepisu § 3 ust. 1 pkt 56 rozporządzenia w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (dostępne pod adresem: http://ww2.senat.pl/k7/dok/sten/oswiad/sepiol/7601o.pdf). Zgodnie z tym pismem "powierzchnia przeznaczona do przekształcenia" to powierzchnia terenu, której rzeczywisty sposób zagospodarowania ulegnie zmianie w związku z realizacją przedsięwzięcia. Mogą to być zmiany zarówno krótko jak i długoterminowe. Przedsięwzięcia, które opisywane są za pomocą "powierzchni przeznaczonej do przekształcenia", to różnego rodzaju zabudowy z towarzyszącą im infrastrukturą. Za powierzchnię przeznaczoną do przekształcenia należy uznać tę powierzchnie, która uległa zmianie w związku z realizacją przedsięwzięcia. Należy wliczyć tu m.in. powierzchnię dróg dojazdowych, chodników, placów budowy, placów składowych, podjazdów, ramp, inne powierzchnie utwardzone czy płaty roślinności, które zostaną usunięte a teren urządzony zgodnie z wolą inwestora. Jako "powierzchnię przeznaczoną do przekształcenia" nie należy traktować terenów, które już wcześniej uległy przekształceniu i posiadają cechy zabudowy (tereny przemysłowe, tereny z zabudową przeznaczoną do rozbiórki itp.).
W konsekwencji tylko powierzchnię pozostawioną bez jakiejkolwiek ingerencji należałoby wyłączyć z powierzchni zabudowy decydującej o kwalifikacji przedsięwzięcia.

[Uwaga! Odpowiedź na to pytanie jest już nieaktualna od 11 X 2019 r.]