Pytanie
Firma prowadzi produkcję brykietu z palet drewnianych, trocin, kory oraz odpadów z obróbki płyty wiórowej.
Czy taki brykiet można nazwać produktem czy odpadem ze względu na obecność płyty wiórowej?
Ile może być płyty wiórowej w brykiecie żeby nazwać go produktem, a nie odpadem o kodzie 191210?
Czy spalanie brykietu, który będzie zawierał znikome ilości płyty wiórowej wiąże się z koniecznością przestrzegania przepisów dotyczących termicznego przekształcania odpadów?
Odpowiedź
odpowiedzi udzielono: 30 stycznia 2012 r.
Brykiet drzewny zawierający w swoim składzie fragmenty płyty wiórowej nie może być traktowany jako produkt.
Uzasadnienie
W świetle przepisów ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (tekst jedn.: Dz. U. z 2010 r. Nr 185, poz. 1243) - dalej u.o., a w szczególności art. 3 ust. 3 pkt 14 u.o., należy zaznaczyć, że aby dany materiał można było traktować jako produkt powinien spełniać wymagania jakościowe ustanowione dla jego bezpośredniego wykorzystania w określonym celu, a jego wykorzystanie nie będzie stanowić zagrożenia dla środowiska i zdrowia ludzi.
Brykiet drzewny przeznaczony do energetycznego wykorzystania powinien w pełni spełniać więc wszelkie określone w przepisach wymagania dla biomasy.
Należy zwrócić uwagę na definicję biomasy zawartą w § 2 pkt 1 rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 22 kwietnia 2011 r. w sprawie standardów emisyjnych z instalacji (Dz. U. z 2011 r. Nr 95, poz. 558) - dalej r.s.e.i.
Instalacje spalające wyłącznie odpady spełniające ww. definicję biomasy, w tym odpady niezanieczyszczonego drewna (np. trociny z tartaków) są zwolnione z szeregu wymagań stawianych spalarniom odpadów i współspalarniom odpadów przez krajowe przepisy z zakresu ochrony środowiska. Jednakże produktów takich jak np. płyty wiórowe czy pilśniowe nie należy utożsamiać z drewnem. Są to materiały drewnopochodne, zatem również ich odpady nie są odpadami drewna, lecz materiałów drewnopochodnych. W związku z powyższym nie spełniają definicji biomasy oraz nie podlegają stosownym wyłączeniom z obowiązku stosowania przepisów dotyczących prowadzenia procesu termicznego przekształcania odpadów, o których mowa m.in. w art. 49a u.o., gdyż w obu przypadkach katalog wyłączeń nie obejmuje odpadów drewnopochodnych. Również poddanie omawianych odpadów płyty wiórowej obróbce mechanicznej w celu wytworzenia brykietu nie stanowi podstawy zakwalifikowania ich do kategorii produktu. Zatem, brykiet opałowy wytworzony m.in. z odpadów płyty wiórowej (bez względu na procentowy udział odpadów płyty wiórowej w brykiecie) należy nadal traktować jako odpad, a jego spalanie lub współspalanie jest szerokorozumianym zagospodarowaniem odpadów i wymaga spełnienia przepisów wynikających z u.o., w szczególności w zakresie termicznego przekształcania odpadów.
Warto podkreślić, że zgodnie z art. 44 u.o. odpady mogą być spalane wyłącznie w instalacjach spełniających wymagania określone, m.in. w przepisach r.s.e.i., oraz rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 21 marca 2002 r. w sprawie wymagań dotyczących prowadzenia procesu termicznego przekształcania odpadów (Dz. U. Nr 37, poz. 339 z późn. zm.).
Paweł Sosnowski