Chorujący m.in. na płuca, skarżą się, że Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych nie dopłaca do przenośnych koncentratorów tlenu. 

Zastępca rzecznika praw obywatelskich Valeri Vachev występuje w tej sprawie do prezesa Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych Krzysztofa Michałkiewicza. 

Do RPO wpłynęły wnioski w sprawie braku możliwości dofinansowania przenośnych koncentratorów tlenu. Obywatele bezskutecznie próbują uzyskać środki na ten cel z PFRON.

Czytaj także na Prawo.pl: Wypożyczalnia PFRON oficjalnie otwarta - jest lista dostępnego sprzętu

Przenośne koncentratory tlenu - nie są wydawane na zlecenie 

W przypadku niektórych schorzeń, m.in. przewlekłej obturacyjnej choroby płuc (POChP), brak przenośnego koncentratora tlenu oznacza niemożność opuszczania mieszkania. Koncentratorów stacjonarnych, które mają takie osoby, nie można bowiem stosować poza domem, bo ważą ok. 20 kg i nie mają zasilania akumulatorowego. 

 

Bez koncentratora przenośnego chorujący nie są zatem w stanie dotrzeć np. na konsultacje lekarskie – muszą wtedy organizować sobie specjalistyczny transport sanitarny z dostępem do tlenu. A stan zamknięcia w czterech ścianach pogarsza zarówno zdrowie fizyczne, jak i psychiczne. Wysoki koszt certyfikowanych koncentratorów przenośnych (12-15 tys. zł) powoduje, że osób potrzebujących zwyczajnie na nie nie stać.

Tymczasem Powiatowe Centra Pomocy Rodzinie nie przyznają dofinansowania na ten cel z programu dofinansowania zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne i środki pomocnicze oraz sprzęt rehabilitacyjny. Jako powód odmowy wskazują nieuwzględnienie przenośnych koncentratorów tlenu w wykazie wyrobów medycznych, stanowiącym załącznik do rozporządzenia Ministra Zdrowia z 29 maja 2017 r. w sprawie wykazu wyrobów medycznych wydawanych na zlecenie. Podobne stanowisko prezentuje Pełnomocnik Rządu ds. Osób Niepełnosprawnych, według którego w obecnym stanie prawnym nie ma możliwości uzyskania dofinansowania PFRON na kupno koncentratora tlenu.

Przeszkodą są kwestie formalne 

W istocie zatem to kwestie formalne stoją na przeszkodzie uznania przenośnych koncentratorów tlenu za sprzęt rehabilitacyjny. W ocenie Rzecznika są jednak podstawy, by uznać ich dofinansowanie za formę likwidacji barier architektonicznych, w komunikowaniu się i technicznych.

Orzecznictwo w sprawie przenośnych koncentratorów 

RPO przywołuje orzeczenie Samorządowego Kolegium Odwoławczego, które w 2017 r. uchyliło decyzję Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie i przyznało dofinansowanie do przenośnego koncentratora tlenu w wysokości 90 proc. kwoty brutto. SKO wskazało, że zgodnie z par. 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 25 czerwca 2002 r. w sprawie określenia rodzajów zadań powiatu, które mogą być finansowane ze środków PFRON, o dofinansowanie ze środków Funduszu zadań, jeżeli ich realizacja umożliwi lub w znacznym stopniu ułatwi osobie niepełnosprawnej wykonywanie podstawowych, codziennych czynności lub kontaktów z otoczeniem, mogą ubiegać się (w przypadku likwidacji barier w komunikowaniu się i technicznych) osoby z niepełnosprawnościami, jeżeli jest to uzasadnione potrzebami wynikającymi z niepełnosprawności.

SKO podkreśliło, że przenośne koncentratory tlenu należy rozpatrywać jako formę likwidacji barier w komunikowaniu się w związku z potrzebami osoby z niepełnosprawnością. Za bariery w komunikowaniu się należałoby rozumieć także ograniczenia, które uniemożliwiają lub utrudniają osobie z niepełnosprawnością swobodne porozumiewanie się z otoczeniem. W ocenie SKO zaopatrzenie w przenośny koncentrator tlenu jest tym samym, czym wózek dla osoby z niepełnosprawnością narządu - umożliwia komunikowanie się z otoczeniem poprzez możliwość wychodzenia z mieszkania. 

Obowiązek wyrównywania szans osób z niepełnosprawnościami oraz umożliwienia im pełnego uczestnictwa we wszystkich sferach życia potwierdza ratyfikowana przez Polskę Konwencja o prawach osób niepełnosprawnych. 

Zastępca RPO zwraca się do Prezesa PFRON o stanowisko co do możliwości dofinansowania kupna przenośnego koncentratora tlenu, z uwzględnieniem uznania go za formę likwidacji barier architektonicznych, w komunikowaniu się i technicznych. 

 

 

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Linki w tekście artykułu mogą odsyłać bezpośrednio do odpowiednich dokumentów w programie LEX. Aby móc przeglądać te dokumenty, konieczne jest zalogowanie się do programu. Dostęp do treści dokumentów w programie LEX jest zależny od posiadanych licencji.