Pytanie
 
Przepisy dotyczące zasad przeprowadzania kontroli przez NFZ nakładają obowiązek przedstawienia protokołu z jej przeprowadzenia kierownikowi świadczeniodawcy najpóźniej ostatniego dnia wskazanego w upoważnieniu do przeprowadzenia kontroli.
Czy należy rozumieć, iż późniejsze przedstawienie do podpisu jest bezskuteczne i umożliwia świadczeniodawcy uchylenie się od skutków przeprowadzonej kontroli?
Czy obowiązek przedstawienia protokołu kierownikowi najpóźniej ostatniego dnia kontroli oznacza, iż kierownik właśnie tego dnia powinien go otrzymać?
Czy dla zachowania tego przepisu wystarczy, jeśli NFZ wyśle protokół do świadczeniodawcy w ostatnim dniu kontroli i nie ma znaczenia przy tym data wpływu (kilka dni po zakończeniu kontroli) protokołu do siedziby świadczeniodawcy?
 
Odpowiedź
 
Przepis § 29 ust. 6 zarządzenia prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z 21 sierpnia 2014 roku w sprawie planowania, przygotowywania i prowadzenia kontroli oraz realizacji wyników kontroli świadczeniodawców Nr 55/2014/DSOZ, ma jedynie charakter dyscyplinujący kontrolerów Funduszu. Późniejsze wysłanie protokołu, co do zasady nie wpływa na skuteczność kontroli, chociaż może stanowi jeden z zarzutów świadczeniodawcy w toku postępowania odwoławczego.


 
 

Uzasadnienie
 
Kontrola prowadzona przez Narodowy Fundusz Zdrowia jest prowadzona na podstawie art. 64 ustawy z 27 sierpnia 2004 roku o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych - dalej u.ś.o.z. Szczegółowy zakres tej kontroli oraz regulacja zasad jej prowadzenia jest zawarta w art. 64 u.ś.o.z. oraz rozporządzeniu ministra zdrowia z 15 grudnia 2004 roku w sprawie szczegółowego sposobu i trybu przeprowadzania kontroli przez podmiot zobowiązany do finansowania świadczeń opieki zdrowotnej ze środków publicznych - dalej r.s.p.k.

Osoby prowadzące kontrole muszą również stosować w trakcie prowadzonych czynności kontrolnych także zarządzenie Nr 55/2014/DSOZ oraz zarządzenie prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z 8 sierpnia 2012 roku w zakresie wystawiania i realizacji recept Nr 50/2012/DGL. Przepisy te mają charakter wewnętrzny i mają na celu dyscyplinowanie zespołów kontrolnych. Świadczeniodawca może oczywiście, w toku postępowania odwoławczego, w zarzutach podnosić fakt, że kontrolerzy nie stosują przepisów zarządzenia prezesa NFZ, nie może to jednak automatycznie stanowić o bezskuteczności kontroli.

Zgodnie z § 13 ust. 1 r.s.p.k., po przeprowadzeniu kontroli osoba przeprowadzająca kontrolę sporządza protokół kontroli. Mając zatem na uwadze wyłącznie ten przepis, wiążący kontrolerów i świadczeniodawcę, protokół mógłby być sporządzony również po przeprowadzeniu kontroli. Doprecyzowujący przepis § 26 ust. 6 zarządzenia Nr 55/2014/DSOZ stanowi, że protokół kontroli przedkłada się osobiście lub przesyła drogą pocztową, za zwrotnym potwierdzeniem odbioru, do podpisania kierownikowi podmiotu kontrolowanego nie później niż ostatniego dnia wskazanego w upoważnieniu do przeprowadzenia kontroli.

Ponieważ nie ma szczególnej regulacji dotyczącej zasad składania oświadczeń w postępowaniu kontrolnym, należy stosować ogólne zasady składania oświadczeń zawarte w przepisach ustawy z 23 kwietnia 1964 roku - Kodeks cywilny - dalej k.c. Zgodnie natomiast z art. 61 § 1 k.c. oświadczenie woli, które ma być złożone innej osobie, jest złożone z chwilą, gdy doszło do niej w taki sposób, że mogła zapoznać się z jego treścią.

W konsekwencji prawidłowe zastosowanie tego przepisu, będzie miało miejsce, gdy w ostatnim dniu kontroli, świadczeniodawca otrzyma protokół i dotyczy to również dostarczenia protokołu za pośrednictwem poczty. Jak jednak wskazano, kwestia ta ma jednak drugorzędne znaczenie, ze względu na wewnętrzny i dyscyplinujący kontrolerów charakter tego przepisu.
 
Czytaj inne komentarze tej autorki:

Do prowadzenia kontroli nie jest wymagane wykształcenie medyczne z danej dziedziny >>>

Kontrolę NFZ może przyjąć także osoba upoważniona >>>

Podmiot leczniczy nie może rozszerzyć uprawnień do świadczeń poza kolejnością >>>

Lekarz z kwalifikacjami potrzebny do otwarcia przychodni lekarza rodzinnego >>>

 
Agnieszka Pietraszewska-Macheta
Radca prawny, absolwentka Wydziału Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego, a także studiów podyplomowych w zakresie ubezpieczeń zdrowotnych na Akademii Ekonomicznej w Katowicach. Ukończyła aplikację sądową. Od 1998 roku pracuje w systemie ubezpieczeń zdrowotnych, najpierw jako współorganizator Małopolskiej Regionalnej Kasy Chorych w Krakowie, następnie jako pracownik Małopolskiej Regionalnej Kasy Chorych oraz Branżowej Kasy Chorych dla Służb Mundurowych. Od 2003 roku jest pracownikiem Narodowego Funduszu Zdrowia, początkowo jako naczelnik Wydziału Organizacyjno-Prawnego Małopolskiego Oddziału Wojewódzkiego NFZ w Krakowie, a obecnie jako radca prawny w Mazowieckim Oddziale Wojewódzkim NFZ w Warszawie. Jest współautorką komentarza do ustawy o powszechnym ubezpieczeniu zdrowotnym, prowadzi szkolenia i wykłady z zakresu funkcjonowania systemu opieki zdrowotnej, w szczególności dotyczące finansowania świadczeń opieki zdrowotnej ze środków publicznych. Współpracuje z Serwisem Prawo i Zdrowie.