Jeden z mieszkańców, powołując się na art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. nr 112, poz. 1198 ze zm.), zwrócił się do prezydenta maista o udzielenie informacji o postępowaniu dotyczącym zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Informacja dotyczyła tego, czy i jakie wnioski wpłynęły na etapie przed przygotowaniem projektu zmiany ww. miejscowego planu, z przytoczeniem treści stanowisk autorów tych wniosków i proponowanych przez nich zmian planu. Zainteresowany wniósł o przekazanie mu żądanej informacji w odrębnym piśmie, bądź w formie kserokopii złożonych wniosków, po wcześniejszym usunięciu danych osobowych wnioskodawców (w przypadku osób fizycznych).

W systemie LEX znajdziesz zagadnienie powiązane z tym artykułem:

Udostępnianie informacji publicznej na wniosek

Najczęściej czytane w temacie:

Czytaj więcej w systemie informacji prawnej LEX

Zamów bezpłatny dostęp na 14 dni

To zagadnienie zawiera:

{"dataValues":[903,127,42,22,3],"dataValuesNormalized":[17,3,1,1,1],"labels":["Orzeczenia i pisma urz\u0119dowe","Pytania i odpowiedzi","Komentarze i publikacje","Akty prawne","Procedury"],"colors":["#EA8F00","#940C72","#007AC3","#85BC20","#E5202E"],"maxValue":1097,"maxValueNormalized":20}

Najczęściej czytane w temacie:

Czytaj więcej w systemie informacji prawnej LEX

Zamów bezpłatny dostęp na 14 dni


Prezydent poinformował zainteresowanego, że wnioski składane do miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego nie mają cech dokumentów publicznych, są bowiem dokumentami prywatnymi i nie stanowią informacji publicznej, w rozumieniu Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz ustawy o dostępie do informacji publicznej.


WSA uznał, iż wbrew twierdzeniom prezydenta, żądane przez skarżącego informacje stanowią informację publiczną i – jak wynika ze sprawy – nie zostały mu przekazane zgodnie z wnioskiem.
W myśl art. 17 pkt 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (t. j.: Dz. U. z 2012 r., poz. 647 ze zm.), wójt, burmistrz albo prezydent miasta po podjęciu przez radę gminy uchwały o przystąpieniu do sporządzania planu miejscowego ogłasza w prasie miejscowej oraz przez obwieszczenie, a także w sposób zwyczajowo przyjęty w danej miejscowości, o podjęciu uchwały o przystąpieniu do sporządzania planu, określając formę, miejsce i termin składania wniosków do planu, nie krótszy niż 21 dni od dnia ogłoszenia. Z kolei w świetle § 12 pkt 4 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz. U. nr 164, poz. 1587), wykonanie czynności, o których mowa w art. 17 ww. ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, dokumentuje się poprzez sporządzenie dokumentacji prac planistycznych, składającej się m.in. z wykazu wniosków złożonych do miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, którego wzór określa załącznik nr 4 do rozporządzenia. Zdaniem WSA obie regulacje prawne wskazują, że w omawianym przypadku rzecz nie dotyczy indywidualnej, jednostkowej sprawy obywatela, rozstrzyganej w trybie procedury administracyjnej, regulowanej przepisami ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (t. j.: Dz. U. z 2000 r. nr 98, poz. 1071 ze zm.), lecz chodzi tu o realizację zamierzeń publicznoprawnych, które w efekcie końcowym mają doprowadzić do przyjęcia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, ewentualnie wprowadzenia zmian w uchwalonym i przyjętym już planie. Nie powinno budzić wątpliwości, że postępowanie w przedmiocie uchwalenia (lub zmiany) miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego jest postępowaniem zmierzającym do uchwalenia bądź zmiany prawa miejscowego i już choćby z tego względu wszelka informacja o jego przebiegu, w tym także dotycząca treści składanych wniosków do miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, musi korzystać z waloru publicznej dostępności, jako że proces stanowienia prawa, nawet gdy odbywa się z udziałem czynników innych, niż publiczne, ma charakter publiczny. Nie ma w tym postępowaniu miejsca na korespondencję prywatną. Podmioty składające wnioski do miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego czynią to w sprawie publicznej, zaś ich intencją jest jedynie uzewnętrznienie własnego stanowiska w przedmiocie, którego zakres i cel determinuje publiczny walor samego zamierzenia, prowadzącego przecież do przyjęcia aktu prawa miejscowego, względnie wprowadzenia doń odpowiednich zmian.

Toteż informacja dotycząca zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, w szczególności o tym, czy i jakie wnioski wpłynęły na etapie przed przygotowaniem projektu zmiany planu, z przytoczeniem treści stanowisk autorów tych wniosków i proponowanych przez nich zmian planu, posiada walor informacji publicznej – orzekł WSA.

Na podstawie:
Wyrok WSA w Warszawie z 13 marca 2013 r., sygn. akt II SAB/Wa 44/13, nieprawomocny