Zgodnie z brzmieniem art. 147 ust. 1 ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. - Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 907), zamawiającemu przysługuje pewien rodzaj kaucji przekazywanej przez wykonawcę, celem ewentualnego zabezpieczenia przyszłych roszczeń, jakie mogą powstać w związku z zawartą umową w sprawie zamówienia publicznego. Podstawowym założeniem instytucji zabezpieczenia jest bowiem, zagwarantowanie zamawiającemu, iż w razie nienależytego wykonania lub niewykonania umowy zawartej z wykonawcą, będzie mógł zaspokoić swoje roszczenia w odpowiednim zakresie, nie narażając siebie na straty.
Wysokość zabezpieczenia należytego wykonania umowy ustala się w oparciu o art. 150 ust. 1 p.z.p. Jest to określony procent ceny całkowitej oferty albo maksymalnej wartości nominalnej zobowiązania zamawiającego wynikającego z umowy w sprawie zamówienia publicznego, jeżeli w ofercie podano cenę jednostkową lub ceny jednostkowe. Przepisy p.z.p. w sposób precyzyjny określają także wysokość kwoty zabezpieczenia posługując się widełkami procentowymi (od 2-10%) odnoszącymi się do ceny całkowitej podanej w ofercie albo nominalnej zobowiązania zamawiającego wynikającego z umowy.
Jak wynika z najnowszej opinii prawnej UZP, przepisy p.z.p. nie przewidują mechanizmów uprawniających zamawiającego do żądania podwyższenia kwoty zabezpieczenia np. gdyby doszło do zwiększenia wartości nominalnej kontraktu, jak również nie przewidują środków prawnych, które pozwalałyby z kolei wykonawcy, domagać się zmniejszenia tej kwoty - w przypadku zmniejszenia nominalnej wartości kontraktu. Jedynym wyjątkiem, jaki dopuszcza możliwość zmiany wysokości zabezpieczenia należytego wykonania umowy, jest uregulowanie tej kwestii w umowie o zamówienie publiczne, pod warunkiem, że dokonane zmiany nie spowodują ustalenia zabezpieczenia w granicach innych niż określone przepisami p.z.p.
Informator UZP nr 12/2013, www.uzp.gov.pl