Partia zaskarżyła uchwałę Państwowej Komisji Wyborczej z 25 listopada 2019 r. o odrzuceniu sprawozdania tej partii politycznej o źródłach pozyskania środków finansowych, w tym kredytach bankowych i warunkach ich uzyskania oraz o wydatkach poniesionych ze środków Funduszu Wyborczego w 2018 r.
Zarzut korzystania z lokalu gratis
Partia Gowina miała naruszyć art. 35 ust. 2 ustawy o partiach politycznych, w myśl którego wydatki partii politycznej na cel finansowania udziału partii politycznej w wyborach mogą być dokonywane tylko za pośrednictwem Funduszu Wyborczego od dnia rozpoczęcia kampanii wyborczej.
Zdaniem PKW, w sprawie doszło do naruszenia art. 132 par. 5 Kodeksu wyborczego poprzez przyjęcie przez komitet wyborczy utworzony przez Porozumienie Jarosława Gowina (obecnie: Porozumienie dla Demokracji) od tej partii niedozwolonych korzyści majątkowych o charakterze niepieniężnym w postaci mediów zużytych w trakcie korzystania z lokalu udostępnionego na siedzibę komitetu, a co za tym idzie, do naruszenia art. 35 ust. 2 ustawy z dnia 23 czerwca 1997 r. o partiach politycznych, poprzez finansowanie przez tę partię kampanii wyborczej utworzonego przez siebie komitetu z pominięciem swojego Funduszu Wyborczego.
Sąd Najwyższy, rozstrzygając w przedmiocie skargi partii, nie podzielił tego stanowiska PKW. Sąd Najwyższy wskazał, że komitet wyborczy partii politycznej oraz koalicyjny komitet wyborczy, mogą nieodpłatnie korzystać w czasie kampanii wyborczej z lokali partii politycznej, jak również z jej sprzętu biurowego. Oznacza to, że w świetle art. 133 par. 1 Kodeksu wyborczego komitet wyborczy nie musi płacić za korzystanie ze wszystkich pomieszczeń lokalu partii, jak również za korzystanie z całego sprzętu biurowego oraz mediów. Nie ponosi więc kosztów oświetlenia, ogrzewania, zużycia wody, gazu, połączeń telefonicznych i internetowych itp. wydatków związanych z eksploatacją urządzeń technicznych i biurowych, w które lokal jest wyposażony.
Nadużycia prawa nie było
W tej sytuacji Sąd Najwyższy nie miał wątpliwości, że wbrew stanowisku PKW, nie wystąpiła w analizowanej sprawie sytuacja nadużycia przez komitet uprawnień w postaci przyjęcia od partii niezgodnie z prawem korzyści majątkowych o charakterze niepieniężnym w postaci mediów zużytych w trakcie korzystania z lokalu udostępnionego na siedzibę Komitetu.
Nie doszło tym samym również do naruszenia art. 35 ust. 2 ustawy o partiach politycznych. Skoro bowiem przyjęcie przez komitet od partii korzyści majątkowych o charakterze niepieniężnym w postaci mediów zużytych w trakcie korzystania z lokalu udostępnionego na siedzibę komitetu było w stanie faktycznym sprawy dozwolone, to w takiej sytuacji nie może być mowy o niezgodnym z prawem finansowaniu przez partię kampanii wyborczej z pominięciem Funduszu Wyborczego w rozumieniu art. 35 ust. 2 ustawy o partiach politycznych.
Uchwała Izby Kontroli Nadzwyczajnej i Spraw Publicznych SN z 20 listopada 2024 r.
![Prawo finansów publicznych i prawo podatkowe [PRZEDSPRZEDAŻ]](/gfx/prawopl/_thumbs/produkty_foto/82384/978-83-8358-957-2_,mXqL62OeqFTLkrXdmIyYmw.jpg)
Elżbieta Chojna-Duch, Hanna Elżbieta Litwińczuk, Elżbieta Kornberger-Sokołowska
SprawdźCena promocyjna: 84.16 zł
|Cena regularna: 99 zł
|Najniższa cena w ostatnich 30 dniach: 69.3 zł
