Prokurator wniósł skargę do sądu administracyjnego na uchwałę rady gminy, ustalającą opłaty za zajmowanie pasa drogowego dróg gminnych.

W ocenie prokuratora rada nadała własną treść terminowi "dzień", naruszając w ten sposób przepisy rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie "Zasad technik prawodawczej" (Dz.U. Nr 100, poz. 908). Wkroczyła w związku z tym w materię zastrzeżoną dla ustawodawcy.

WSA przyznał rację skarżącemu.

W systemie LEX znajdziesz zagadnienie powiązane z tym artykułem:

Opłata za zajęcie pasa drogowego

Czytaj więcej w systemie informacji prawnej LEX

To zagadnienie zawiera:

{"dataValues":[297,178,11,9],"dataValuesNormalized":[12,8,1,1],"labels":["Orzeczenia i pisma urz\u0119dowe","Pytania i odpowiedzi","Akty prawne","Komentarze i publikacje"],"colors":["#EA8F00","#940C72","#85BC20","#007AC3"],"maxValue":495,"maxValueNormalized":20}

Czytaj więcej w systemie informacji prawnej LEX

Sąd przypomniał, iż rada gminy, podejmując uchwałę w oparciu o art. 40 ust. 8 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych, mogła uchwalić akt obejmujący jedynie stawki opłat za zajęcie pasa drogowego.

Nie była natomiast uprawniona do ustalania jakichkolwiek definicji czy określeń w zakresie objętym upoważnieniem ustawowym.
Tymczasem, jak słusznie zwrócił uwagę prokurator, w jednym z paragrafów uchwały została zawarta materia, do której uregulowania rada gminy nie była upoważniona, bowiem w przepisie tym nie tylko zostało zdefiniowane pojęcie "dzień zajęcia", ale również definicja ta stanowi powtórzenie – modyfikację stylistyczną, pojęcia uregulowanego w art. 40 ust. 4 in fine ustawy o drogach publicznych.

Na podstawie:
Wyrok WSA w Szczecinie z 16 lipca 2015 r., sygn. akt II SA/Sz 608/15, nieprawomocny