Projektant opracował projekt branży drogowej dla inwestycji polegającej na budowie drogi gminnej. Nieruchomości na których projektuje się inwestycję znajdują się na terenie który nie jest objęty aktualnie obowiązującym m.p.z.p. Dla całej inwestycji projektant uzyskał decyzję o ustalenie lokalizacji inwestycji celu publicznego (na podstawie której gmina dokonała stosownych podziałów geodezyjnych). Całość inwestycji zlokalizowane jest na działkach stanowiących własność gminy (inwestora).

Czy dla powyższej inwestycji stosuje się przepisy ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych w brzmieniu ustalonym ustawą z dnia 25 lipca 2008 r. o zmianie ustawy o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw?

Projektant wystąpił z wnioskiem o udzielenie pozwolenia na budowę dla przedmiotowej inwestycji, organ administracji twierdzi natomiast, że gmina winna uzyskać na jej realizację decyzję dotyczącą zezwolenia na realizację inwestycji drogowej.


Odpowiedź

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003 r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2008 r. Nr 193, poz. 1194 z późn. zm.) - dalej u.z.p.r.d.p., ustawa ta określa zasady i warunki przygotowania inwestycji w zakresie dróg publicznych w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych, zwanych dalej "drogami", a także organy właściwe w tych sprawach.

Przed nowelizacją u.z.p.r.d.p. z dnia 25 lipca 2008 r. zawierała ona art. 10, który jednoznacznie wskazywał, że w sprawach dotyczących lokalizacji dróg przepisów o zagospodarowaniu przestrzennym nie stosuje się. Wskutek wejścia w życie nowelizacji u.z.p.r.d.p. przepis ten, podobnie jak inne przepisy z Rozdziału "Lokalizacja dróg", utracił moc. Jego miejsce w pewnym zakresie zajęło unormowanie, które znalazło się w art. 11i ust. 2 u.z.p.r.d.p., zgodnie z którym w sprawach dotyczących zezwolenia na realizację inwestycji drogowej nie stosuje się przepisów o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

W określonym przypadku mamy bez wątpienia do czynienia z inwestycją w zakresie dróg publicznych, która to inwestycja wymaga uzyskania zezwolenia, o którym mowa w u.z.p.r.d.p. Kontrowersje może powodować fakt, że - zgodnie z treścią ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym inwestycja drogowa będzie uznana za inwestycję celu publicznego wymagającą - w przypadku braku m.p.z.p. - wydania decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego. Niemniej należy pamiętać, że u.z.p.r.d.p. jest ustawą szczególną wobec ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym , a zgodnie z jej treścią przepisów tych - mimo wyraźnej referencji do "inwestycji celu publicznego" zawartej w art. 6 pkt 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami   - w sprawach dotyczących zezwolenia nie stosuje się przepisów ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym .

W kontekście powyższego słuszne wydaje się żądanie organu administracji w przedmiocie uzupełnienia dokumentacji o decyzję dotyczącą zezwolenia na realizację inwestycji drogowej.

Podobne stanowisko wyraził WSA w Lublinie w wyroku z dnia 3 listopada 2009 r. (II Sa/Lu 368/09).


Przydatne materiały:
Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.)
Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. 2004 r., Nr 261, poz. 2603 ze zm.)