Nie ma więc przeszkód, w przypadku, gdy budżet jednostki na to pozwala, na podwyższenie płac pracownikom umownym w granicach wyznaczonych regulaminem wynagradzania, lub podwyższenie poziomu maksymalnego wynagrodzeń pracowniczych określonych w tym regulaminie.













Zgodnie z art. 37 ust. 1 ustawy o pracownikach samorządowych . Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, w zakresie dotyczącym spraw płacowych, m.in.:
- warunki i sposób wynagradzania pracowników samorządowych, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 3 ustawy o pracownikach samorządowych  (tj. pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę), w tym minimalny poziom wynagrodzenia zasadniczego na poszczególnych stanowiskach,
- warunki i sposób wynagradzania pracowników samorządowych, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1 (tj. pracowników zatrudnionych na podstawie wyboru), oraz maksymalny poziom dodatku funkcyjnego,
- maksymalny poziom wynagrodzenia zasadniczego pracowników samorządowych, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 2 (tj. pracowników zatrudnionych na podstawie powołania), oraz maksymalny poziom dodatku funkcyjnego,
- wysokość dodatku specjalnego dla osób, o których mowa w art. 36 ust. 3 ustawy o pracownikach samorządowych , tj. dla wójta, burmistrza, prezydenta miasta oraz starosty i marszałka województwa,
- warunki przyznawania i wypłacania dodatku za wieloletnią pracę dla pracowników samorządowych.

Powyższy przepis ustanawia zatem swoiste "związanie" aktami prawnym o charakterze "ponadzakładowym", powszechnym właściwie tylko w zakresie wynagrodzeń i składników płacowych przysługujących najwyższym stanowiskom w danej jednostce tj. pracownikom pochodzącym z wyboru i z powołania.

Pozostali pracownicy, zatrudnieni na podstawie umów o pracę, podlegają - w zakresie nieuregulowanym ustawą i rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 marca 2009 r. w sprawie wynagradzania pracowników samorządowych (Dz. U. Nr 50, poz. 398 z późn. zm.) – regulaminom wynagradzania obowiązującym w poszczególnych jednostkach organizacyjnych będących pracodawcami samorządowymi w rozumieniu art. 2 u.p.s. W regulaminach zgodnie z art. 39 ust. 1 pkt 2 ustawy o pracownikach samorządowych pracodawcy określają obowiązkowo, dla pracowników "umownych" szczegółowe warunki wynagradzania, w tym maksymalny poziom wynagrodzenia zasadniczego.

Nie ma więc przeszkód, w przypadku, gdy budżet jednostki na to pozwala, na podwyższenie płac pracownikom umownym w granicach wyznaczonych regulaminem, lub podwyższenie poziomu maksymalnego wynagrodzeń pracowniczych.

W przypadku kierowników samorządowych jednostek organizacyjnych, którzy nie mogą podlegać regulaminom wynagradzania, odpowiednio: wójt (burmistrz, prezydent miasta), starosta lub marszałek określa, w drodze zarządzenia, maksymalne miesięczne wynagrodzenie tych kierowników i ich zastępców. Ewentualna podwyżka płac dla tej grupy pracowników wiąże się z koniecznością wydania stosownych zarządzeń.

Ponadto, zgodnie z art. 59 ustawy o pracownikach samorządowych , w przypadku pracowników mianowanych do dnia 31 grudnia 2011 r. stosuje się przepisy dotyczące wynagrodzeń, obowiązujące przed 1 stycznia 2009 r. Ewentualne podwyżki płac mogą więc odbywać się tylko w zakresie wyznaczonym tabelami płacowymi z poprzedniego rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 2 sierpnia 2005 r. w sprawie zasad wynagradzania pracowników samorządowych zatrudnionych w urzędach gmin, starostwach powiatowych i urzędach marszałkowskich (Dz. U. Nr 146, poz. 1223 z późn. zm.)


Przydatne materiały:
Ustawa z dnia 21 listopada 2008 r. o pracownikach samorządowych (Dz. U. Nr 223, poz. 1458)