Po zakończeniu kontroli w Parafii Rzymskokatolickiej w Gdańsku-Żabiance, Wojewódzki Inspektor Ochrony Środowiska nakazał ograniczyć wykorzystanie elektronicznego dzwonu do uroczystości związanych z kultem religijnym. Okoliczni mieszkańcy skarżyli się bowiem, iż dzwon wygrywa dźwięki melodii religijnych kilkukrotnie w ciągu doby, również poza uroczystościami religijnymi. Parafia domagała się uchylenia zarządzenia pokontrolnego, zarzucając, że zostało ono wydane z naruszeniem art. 156 ust. 2 ustawy Prawo ochrony środowiska.

 

 

Wezwanie na modlitwę to nie sprawowanie kultu

W skardze parafia wyjaśniła, że odtwarzanie dźwięków melodii religijnych (Anioł Pański", "Jezu ufam Tobie", oraz "Maryjo, Królowo Polski") o godz. 12:00, 15:00 i 21:00 należało uznać za odtwarzanie melodii "w ramach imprez i uroczystości związanych z kultem religijnym", jak stanowią przepisy ustawy o ochronie środowiska. Odbywało się to bowiem w godzinach w których Kościół od wieków duchowo jednoczył się z wiernymi, aby wspólnie móc się modlić. Skarżąca dodała, że dźwięk dzwonów, granie hejnałów, wygrywanie Roty to zwykłe dźwięki europejskiego miasta, zwyczajowo wygrywane od wieków.

Sprawdź odpowiedź eksperta w LEX:

 

 

Sąd administracyjny I instancji był jednak odmiennego zdania. Wyjaśnił, że kościół katolicki, w ramach gwarancji wolności sprawowania kultu publicznego, może gromadzić wiernych i wykonywać wszelkie czynności zewnętrzne zmierzające do sprawowania kultu publicznego. Może on także swobodnie wykonywać czynności liturgiczne i inne o charakterze sakralnym. Jednak wygrywanie przez elektroniczny dzwon dźwięków melodii religijnych odbywa się w takich godzinach, w których w tym czasie nie są odprawiane nabożeństwa albo wykonywane czynności liturgiczne. Nie następowało zatem w ramach uroczystości i imprez związanych z kultem religijnym.

W skardze kasacyjnej parafia zarzuciła sądowi, iż ten błędnie wyłożył pojęcie "uroczystości i imprez związanych z kultem religijnym”.

Przeczytaj także: WSA: Dzwony będą dalej bić, bo nie wyznaczono obszaru analizowanego>>

Kult religijny a uroczystości i imprezy

NSA przywołał treść art. 156 ust. 1 prawo ochrony środowiska w którym wyrażono zakaz używania instalacji lub urządzeń nagłaśniających na publicznie dostępnych terenach miast, terenach zabudowanych oraz na terenach przeznaczonych na cele rekreacyjno-wypoczynkowe, z pewnymi dopuszczalnymi wyjątkami o których mowa w ust. 2. Zakaz ten ma charakter powszechny i dotyczy każdego podmiotu używającego wskazanych urządzeń na terenach określonych w przepisie oraz wszelkiego typu instalacji i urządzeń nagłaśniających. Wyjątek dotyczy m.in. korzystania z instalacji nagłaśniającej podczas uroczystości i imprez związanych z kultem religijnym. Jak zauważył NSA, wyjątek ten nie odnosi się do "kultu religijnego", ale do "uroczystości i imprez" z tym kultem związanych.

Sprawdź omówienie orzeczeń w LEX:

 

Pomocny w wyjaśnieniu pojęcia uroczystości i imprezy związane z kultem religijnym, których ustawodawca nie zdefiniował, w odniesieniu do religii katolickiej, mogą być kanony Kodeksu Prawa Kanonicznego. Uroczystością w rozumieniu tego aktu nie jest każda wydarzenie lecz wydarzenie szczególne. Np. Kanon 389 mówi o świętach nakazanych i uroczystościach. Zgodnie natomiast z kanonem 1251 "Wstrzemięźliwość od spożywania mięsa i innych pokarmów, należy zachowywać we wszystkie piątki całego roku, chyba że w danym dniu przypada jakaś uroczystość". O ile zatem można zgodzić się ze skarżącą parafią, że odtwarzanie dźwięków melodii religijnych o godz.: 12:00, 15:00, 21:00 stanowi formę kultu publicznego wyznania rzymsko - katolickiego, to wątpliwe jest czy czynności te należą do uroczystości i imprez związanych z kultem religijnym. Uroczystość jest bowiem definiowana w języku polskim jako "uroczyste obchodzenie jakiegoś święta, wydarzenia.

 

Daniel Cenalmor, Jorge Miras

Sprawdź  

Ochronie podlegają nabożeństwa lub wykonywanie czynności liturgicznych

NSA stwierdził więc, że rację ma sąd instancji, że ochronie na podstawie przepisów ustawy o ochronie środowiska podlega jedynie kult w aspekcie publicznym, realizowany publicznie w postaci prowadzenia nabożeństw lub wykonywania czynności liturgicznych. Państwo nie może zakazać ani gromadzenia się wiernych w celu sprawowania kultu religijnego, ani wykonywania poszczególnych czynności liturgicznych oraz towarzyszącym mu czynności organizacyjnych, w tych choćby zwyczajowego nawoływania do uczestnictwa w Mszy Świętej przy użyciu dzwonów kościelnych (tradycyjnych lub elektronicznych). Ale odnosi się to wyłącznie do określonych uroczystości religijnych, Mszy Świętych i innych obrzędów kultu publicznego.

Poza wyjątkiem pozostają czynności, które nie są związane z nabożeństwami lub innymi czynnościami liturgicznymi.

Wyrok NSA z 20 grudnia 2022 r. III OSK 1634/21