Ustawa, którą Sejm uchwalił 7 lipca br., ma dostosować polskie prawo do unijnej dyrektywy 2019/1936 dotyczącej zarządzania bezpieczeństwem infrastruktury drogowej. Jej celem jest zmniejszenie liczby ofiar śmiertelnych i poważnych obrażeń podczas wypadków. Dyrektywa ma także zapewnia jednolicie wysoki poziom bezpieczeństwa ruchu drogowego we wszystkich państwach członkowskich, ze szczególnym uwzględnieniem pieszych i rowerzystów.

Dyrektywa reguluje też zasady przeprowadzania oceny ryzyka wystąpienia wypadków i dotkliwości ich skutków, oceny bezpieczeństwa oraz ukierunkowanych kontroli BRD (bezpieczeństwa ruchu drogowego).

Czytaj też: Zasady wywłaszczania nieruchomości pod drogi >>>

Zarządca drogi co 5 lat będzie przeprowadzał ocenę ryzyka

Regulacja zakłada, że wprowadzona ma zostać procedura przeprowadzania co 5 lat oceny ryzyka wystąpienia wypadków i dotkliwości ich skutków. Chodzi także o ocenę bezpieczeństwa ruchu drogowego obejmującą całą sieć, której skutkiem będzie klasyfikacja sieci dróg zgodnie z ich poziomem bezpieczeństwa ruchu drogowego.  Metoda przeprowadzenia oceny ryzyka składa się z dwóch metodologii:

  1. reaktywnej – opartej na danych dotyczących występowania wypadków drogowych,
  2. proaktywnej – opartej na parametrach technicznych infrastruktury drogowej.

 

Czytaj też: Uzgodnienia rozwiązań drogowych z zarządcą dróg >>>

Wybór metody zależy od tego czy zarządca drogi, która będzie poddawana ocenie ryzyka, posiada dane dotyczące wypadków z co najmniej trzech ostatnich lat. Jeśli dane te znajdują się w posiadaniu zarządcy może wykorzystać metodę reaktywną. Jeśli nie posiada takich danych, ocenę przeprowadza wyłącznie z wykorzystaniem metody proaktywnej.

Metoda reaktywna ma być stosowana osobno dla autostrad i dróg ekspresowych oraz pozostałych dróg objętych obowiązkiem przeprowadzenia oceny ryzyka. W przypadku pozostałych dróg zgodnie z założeniami dyrektywy osobno należy analizować drogi jednojezdniowe i dwujezdniowe. Podczas oceny zarządca będzie brał pod uwagę niezbędne dane dotyczących dróg, w tym przekrój, występowanie węzłów, profil poziomy, a w przypadku dróg innych niż autostrady i drogi ekspresowe, również dane w zakresie skrzyżowań oraz średniego dobowego ruchu rocznego.

 


Trzy typy klasyfikacji zagrożenia

Efektem przeprowadzenia oceny ryzyka ma być zaliczenie danego odcinka dróg jako:

  1. niebezpiecznego,
  2. średnio bezpiecznego
  3. bezpiecznego.

W przypadku zaliczenia danego odcinka drogi jako niebezpiecznego i średnio bezpiecznego wówczas zgodnie z przepisami ustawy o drogach publicznych obowiązkiem będzie dokonać ukierunkowanej kontroli bezpieczeństwa ruchu drogowego oraz podjąć działania zaradcze.

W przypadku zaś zaliczenia danego odcinka drogi jako bezpiecznego wówczas nie jest konieczne podejmowanie dalszych kroków.

Czytaj też: Droga publiczna i wewnętrzna a służebność drogi koniecznej >>>

 

Większe działa zabezpieczające pieszych

Projekt zakłada, że nowe przepisy, oprócz dotychczasowych dróg zlokalizowanych w transeuropejskiej sieci drogowej (TEN-T) obejmą także:

  •  autostrady i drogi ekspresowe lub ich odcinki zlokalizowane poza siecią TEN-T;
  • drogi krajowe lub ich odcinki, które przebiegają poza miastami oraz są budowane lub przebudowywane albo zostały wybudowane lub przebudowane z udziałem środków unijnych,
  • drogi wojewódzkie lub ich odcinki, które przebiegają poza miastami oraz są budowane lub przebudowywane albo zostały wybudowane lub przebudowane z udziałem środków UE i nie posiadają zjazdów.

W przypadku dróg krajowych zarządzanych przez Generalną Dyrekcję Dróg Krajowych i Autostrad przepisy dotyczące oceny bezpieczeństwa ruchu drogowego – wedle projektu – obejmą również drogi krajowe w miastach oraz drogi krajowe wybudowane bez udziału środków unijnych.

Czytaj też: Zmiana kategorii drogi publicznej a jej wpływ na wydane decyzje administracyjne >>>

Ustanowiony ma zostać obowiązek uwzględniania niechronionych użytkowników drogi, czyli pieszych i rowerzystów, we wszystkich procedurach zarządzania bezpieczeństwem ruchu drogowego.

Ustawa trafi do podpisu prezydenta. Nowe przepisy mają wejść w życie po 14 dniach od ogłoszenia w Dzienniku Ustaw, z wyjątkiem jednego artykułu, który zacznie obowiązywać 1 stycznia 2023 r.