Sąd wskazał, że podatnik będący osobą fizyczną z chwilą śmierci traci zdolność prawną tj. zdolność bycia podmiotem praw i obowiązków wynikających z ustaw podatkowych. Postępowanie prowadzone z udziałem osoby nieżyjącej i skierowanie do niej decyzji ma więc charakter postępowania nieistniejącego i rażąco naruszającego prawo. Prowadzenie postępowania w stosunku do osoby zmarłej i wydanie decyzji, której jest adresatem stanowi uchybienie, w wyniku, którego powstają skutki niemożliwe do zaakceptowania z punktu widzenia praworządności.
Według sądu brak wiedzy organu odwoławczego o śmierci podatnika, nawet mimo prawidłowego doręczenia decyzji organu pierwszej instancji pełnomocnikowi, nie zwalnia go z obowiązku ustalenia prawidłowego kręgu podmiotów, na których ciąży obowiązek podatkowy w tym podatku oraz ustalenia stron postępowania podatkowego.
I SA/Ke 331/10, LEX nr 589634
Artykuł pochodzi z programu System Informacji Prawnej LEX on-line