Przepisy prawa podatkowego wyraźnie przewidują, że w niektórych sytuacjach nabywca prawa użytkowania wieczystego może ponosić odpowiedzialność za zaległości podatkowego poprzedniego właściciela. Po pierwsze, taka sytuacja może wystąpić wówczas, gdy na wieczystym użytkowaniu została stanowiona hipoteka przymusowa zabezpieczająca zapłatę należności podatkowych. W takiej sytuacji nabywca użytkowania wieczystego jest odpowiedzialny (rzeczowo) za zapłatę należności podatkowych, i to niezależnie od charakteru tych należności, np. za nieuregulowany podatek dochodowy lub VAT. Po drugie, może też zaistnieć sytuacja, w której użytkowanie wieczyste zostanie uznane za część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 112 Ordynacji podatkowej (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. nr 8, poz. 60 z późn. zm.). W takiej sytuacji nabywca takiego prawa odpowiadać będzie również za zaległości poprzedniego właściciela. Nabycie wieczystego użytkowania od osoby fizycznej, która nie prowadzi działalności gospodarczej, nie niesie ze sobą dla nabywcy ryzyka odpowiedzialności za zaległości podatkowe zbywcy. Jednak w przypadku nabycia użytkowania wieczystego od 1 stycznia 2009 r. istnieje ryzyko, że organ podatkowy wyda decyzję orzekającą o odpowiedzialności nabywcy za zaległości podatkowe zbywcy powstałe przed tą datą. Ponieważ przedawnienie prawa do wydania takiej decyzji następuje w okresie 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym powstała zaległość podatkowa zbywcy, należy przed nabyciem użytkowania wieczystego wystąpić do właściwego dla zbywcy organu podatkowego o wydanie zaświadczenia o zaległościach podatkowych w trybie art. 306g Ordynacji podatkowej. Uzyskanie takiego zaświadczenia pozwoli na ograniczenie lub całkowite wyłączenie odpowiedzialności nabywcy za zaległości podatkowe zbywcy.
Źródło: Dziennik Gazeta Prawna, 10 listopada 2010 r.