Interpelacja dotyczyła wykładni art. 20 ust. 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2012 r. poz. 361), a konkretnie tego, czy jeżeli w trakcie postępowania w sprawie nieujawnionych źródeł pochodzenia majątku podatnik powołuje się na otrzymane darowizny bądź pożyczki (i fakt ten nie budzi wątpliwości), które nie zostały wcześniej zgłoszone do właściwego urzędu skarbowego, to wykazane w ten sposób źródło pochodzenia majątku (darowizna, pożyczka) może stanowić pokrycie dla poczynionych przez podatnika wydatków.
Według interpretacji przepisów dokonanej przez Ministerstwo Finansów, podatnik może w tego rodzaju postępowaniu powołać się na fakt otrzymania darowizny lub pożyczki. Będą się z tym jednak wiązać określone skutki. W przypadku niezgłoszonej do opodatkowania darowizny, obowiązek podatkowy powstanie w chwili powołania się na nią przed organem podatkowym w toku postępowania. W takiej sytuacji podatnik będzie musiał zapłacić dwudziestoprocentową stawkę podatku dochodowego i to niezależnie od tego, czy z darczyńcą łączy go stopień pokrewieństwa będący podstawą zwolnienia podatkowego. Stawka podatku nie będzie też uzależniona od wartości przysporzenia. Ta sama sankcyjna stawka dotyczy umowy pożyczki.
Więcej: orka.sejm.gov.pl/izo7.nsf/www1/i08439o0/$File/i08439o0.pdf
Monika Sewastianowicz