Zdaniem sądu ma to zastosowanie także wtedy, gdy działanie przewoźnika ograniczyło się do przeprowadzenia szkoleń dla pracowników wykonujących przewóz osób i dokonujących kontroli dokumentów pasażerów w jego imieniu.

Komendant Placówki Straży Granicznej nałożył na przewoźnika wykonującego regularne przewozy międzynarodowe karę administracyjną w wysokości 3.000 euro za przewiezienie do granicy cudzoziemca nieposiadającego wizy wjazdowej i prawa pobytu na terytorium Polski. Organ II instancji utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy. Wskazał, iż to na przewoźniku ciąży obowiązek sprawdzenia czy przewożony cudzoziemiec posiada stosowne dokumenty uprawniające go do przekroczenia granicy. Sam fakt, że w autokarze znajdował się cudzoziemiec nie posiadający ważnej wizy w dniu przekraczania granicy RP, świadczyło o braku skutecznej weryfikacji dokumentów pasażerów, a za to odpowiadał przewoźnik.
 


  Administracyjnoprawny status cudzoziemca w Polsce >>

Skargi nie uwzględnił również Sąd Administracyjny. Przywołał treść art. 462 ust 1 i 2 ustawy z dnia o cudzoziemcach, zgodnie z którym na przewoźnika, wykonującego regularne przewozy osób w międzynarodowym transporcie drogowym, który przywiózł do granicy cudzoziemca nieposiadającego ważnego dokumentu podróży uprawniającego do przekroczenia granicy, wymaganej wizy lub innego ważnego dokumentu uprawniającego do wjazdu i pobytu na terytorium RP, nakłada się karę administracyjną w wysokości stanowiącej równowartość od 3.000 do 5.000 euro za każdą przywiezioną osobę.
Zgodnie natomiast z art. 23 i 459 ustawy przewoźnik obowiązany jest podjąć wszelkie niezbędne środki dla upewnienia się, że cudzoziemiec zamierzający wjechać na terytorium RP posiada ważny dokument uprawniający go do przekroczenia granicy. W związku z tym przewoźnik ma prawo żądać od pasażera przedstawienia dokumentu podróży uprawniającego go do przekroczenia granicy oraz wymaganych wiz oraz ustalić, czy okazane dokumenty są ważne w dacie wjazdu do Polski.

W realiach sprawy podstawę wymierzenia sankcji przewoźnikowi stanowiło ustalenie, że przywiózł do granicy autobusem cudzoziemca, który w tym dniu nie posiadał w swoim paszporcie wizy ani innego ważnego zezwolenia uprawniającego go do wjazdu i pobytu na terytorium RP. Znajdująca się w paszporcie cudzoziemca wiza rozpoczynała ważność dopiero za kilka dni. W tych okolicznościach istniały podstawy do nałożenia na przewoźnika kary administracyjnej. Zdaniem Sądu nie było podstaw do odstąpienia od obowiązku jej nałożenia w oparciu o art. 462 ust. 3 pkt 2 powołanej ustawy. Okoliczności zdarzenia nie uzasadniały twierdzenia skarżącego, że dołożył należytej staranności, a mimo to nie mógł ustalić, że cudzoziemiec nie posiada ważnego dokumentu podróży uprawniającego do przekroczenia granicy.

Sąd podkreślił, że od skarżącego jako profesjonalnego przewoźnika można było wymagać, aby sprawdził uprzednio czy wszyscy pasażerowie posiadają ważne dokumenty wjazdowe. Fakt, że to kierowca autobusu nie zorientował się, że wiza, którą posiadał cudzoziemiec nie uprawniała go do wjazdu na terytorium RP, pomimo należytego przeszkolenia kierowcy w tym zakresie, również nie świadczy o dochowaniu należytej staranności. Sąd zwrócił też uwagę, że odpowiedzialność przewoźnika nie jest oparta wyłącznie na winie umyślnej, dlatego nie ma znaczenia, że przywiezienie do granicy cudzoziemca nieposiadającego uprawnień do wjazdu i pobytu na terytorium RP było wyłącznie skutkiem zaniedbania pracowników przewoźnika.

Wyrok WSA w Warszawie z 9 października 2017 r. IV SA/Wa 2968/16.