Doręczenie podatnikowi decyzji ostatecznej (lub decyzji, której nadany został rygor natychmiastowej wykonalności) stanowi dla organu egzekucyjnego podstawę do wszczęcia na wniosek wierzyciela (organu podatkowego) egzekucji zaległości podatkowych z niej wynikającej.
Zgodnie z przepisami ustawy Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. nr 8, poz. 60 z późn. zm.) organ podatkowy na wniosek podatnika w przypadkach uzasadnionych ważnym interesem podatnika lub interesem publicznym może m.in. odroczyć termin płatności podatku lub rozłożyć zapłatę podatku na raty, odroczyć lub rozłożyć na raty zapłatę zaległości podatkowej wraz z odsetkami za zwłokę. Niestety często dochodzi do sytuacji, w której urzędy skarbowe po otrzymaniu wniosku podatnika o rozłożenie na raty zapłaty zobowiązania podatkowego wszczynały postępowania egzekucyjne, uzasadniając swoją decyzję brakiem przepisów, które by takiego postępowania zabraniały. Brak przepisów oznacza, że złożenie wniosku o rozłożenie podatku lub zaległości podatkowej na raty lub odroczenie terminu płatności zobowiązania podatkowego nie daje gwarancji, że organ podatkowy przed zakończeniem postępowania w sprawie tego wniosku nie dokona wszczęcia egzekucji zaległego podatku. Eksperci uważają, że takie działanie urzędów skarbowych narusza zasadę celowości i niezbędności zastosowania środka egzekucyjnego.
Źródło: Dziennik Gazeta Prawna, 2 lutego 2011 r.