Trybunał w pięcioosobowym składzie rozpoznał wniosek Krajowej Komisji Wykonawczej Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego Funkcjonariuszy Służby Granicznej z 2007 r. Związek zaskarżył do TK m.in. przepisy ustawy o SG oraz o emeryturach mundurowych dotyczące pozbawienia emerytur, świadczeń w okresie zawieszenia dyscyplinarnego i zwolnienia ze służby.
Utratę prawa do emerytury reguluje art. 10 ust. 2 znowelizowanej ustawy emerytalnej służb mundurowych. Dotyczy to funkcjonariuszy prawomocnie skazanych za przestępstwo - ścigane z oskarżenia publicznego popełnione w związku z wykonywaniem czynności służbowych i w celu osiągnięcia korzyści majątkowej - popełnione przed zwolnieniem ze służby.
Według wnioskodawców powstają wątpliwości w sytuacji, gdy funkcjonariusz popełnił przestępstwo na służbie, natomiast został skazany przez sąd, już po wejściu w życie zmienionych przepisów, po odejściu ze służby na emeryturę. Związkowcy uważają, że godzi to w zasadę ochrony praw nabytych. Według związku, wymienione w tym artykule przesłanki pozbawienia pograniczników prawa do emerytury mundurowej naruszają zakaz dwukrotnego karania w tej samej sprawie. Wnioskodawcy wskazywali, że przepisy te naruszają zasadę sprawiedliwości społecznej.
„Prawo nie działa wstecz. Zaskarżony artykuł nie narusza prawa do ochrony przywilejów słusznie nabytych” – powiedział sędzia sprawozdawca Adam Jamróz, uzasadniając orzeczenie TK.
Trybunał uznał za zgodne z konstytucją także przepisy ustawy o SG, według których funkcjonariusz może być zwolniony ze służby po upływie 12 miesięcy od dnia zawieszenia go w czynnościach służbowych.
Wnioskodawcy, podważając konstytucyjność tych przepisów, wskazywali, że okres zawieszenia funkcjonariusza w czynnościach służbowych nie podlega wliczeniu do okresu służby, od którego zależy wysokość uposażenia i innych świadczeń pieniężnych, a także do wymiaru urlopu wypoczynkowego i innych urlopów.
Czwartkowe rozstrzygnięcie Trybunału Konstytucyjnego jest ostateczne. (PAP)