Skarga zarzuca ustawie, że w nadmierny sposób narusza prawo do sprawiedliwego procesu sądowego. A ponadto zakreśla zbyt krótki terminu na rozstrzygnięcie sprawy przez sąd I instancji. Zdaniem skarżąego ogranicza to możliwość rzetelnego i wszechstronnego jej rozpoznania przez sąd, a jednocześnie pozbawia uczestnika możliwości przygotowania się do postępowania i przedstawienia w nim swego stanowiska, znalezienia pełnomocnika, przygotowania się pełnomocnika do posiedzenia, w nadmierny sposób naruszając prawo do sprawiedliwego procesu sądowego. Skarżący twierdzi, że jest to niezgodne z art. 45 ust. 1 Konstytucji RP w związku z art. 31 ust. 3 Konstytucji RP.
Skarżący wskazuje, że naruszeniem jest pozbawienie uczestnika prawa do wniesienia skargi kasacyjnej od orzeczenia sądu II instancji, mimo że w przypadku rozstrzygania zbliżonych zakresowo roszczeń o ochronę dóbr osobistych w trybie procesowym uprawnienie takie przysługiwałoby stronie. To bezzasadnie różnicuje sytuację prawną stron w zależności od trybu rozpoznawania sprawy, narusza nadmiernie zasadę równości wobec prawa.
Dowiedz się więcej z książki | |
Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej ze schematami [EBOOK PDF]
|