W ocenie Rady Lekarskiej kwestionowane przepisy naruszają przysługujące lekarzom prawa do sądu i obrony przy weryfikacji orzeczeń wojewódzkich komisji do spraw zdarzeń lekarskich. Do udziału w postępowaniu toczącym się przed wojewódzką komisją nie jest uprawniony sam lekarz obwiniony o zdarzenie medyczne. Nie ma on więc możliwości obrony i przedstawienia swojego stanowiska w sprawie, choć – jak podkreśla wnioskodawca – postępowanie dotyczy sfery jego praw i dóbr osobistych. W efekcie nie ma on też prawa do odwołania od orzeczenia wojewódzkiej komisji.
Wydane przez wojewódzką komisję orzeczenie rozstrzyga o zdarzeniu medycznym. Orzeczenie to kończy postępowanie w sprawie i jest rozstrzygnięciem co do istoty sprawy. Stwierdzenie zaistnienia zdarzenia medycznego jest jednoznaczne z ustaleniem popełnienia błędu lekarskiego. Tym samym, jak podkreśla wnioskodawca, orzeczenie wojewódzkiej komisji wpływa na opinię i dobre imię lekarza, a w konsekwencji – na zawodowy interes samorządu lekarzy. Kwestionowana regulacja, w ocenie Naczelnej Rady Lekarskiej, w istocie pozbawia lekarzy konstytucyjnie gwarantowanego prawa do ochrony czci i dobrego imienia.