Gdy sędzia opuszcza salę sądową rodzą się nowe problemy i nowe pytania – mówiła śedzia Romer w swoim wykładzie. Jakie są zobowiązania sędziego wobec społeczeństwa? Czy ograniczają się one do odpowiedzialności za losy ludzkie na sali sądowej, na której przedstawiciele społeczeństwa szukają pomocy i ochrony prawnej czy też zobowiązania sędziego wobec społeczeństwa są szersze? Idealistyczne i pragmatyczne poglądy na rolę sędziego zależą od prawnej i politycznej kultury kraju, w którym sędzia działa. Wizerunek sędziego kształtuje także stosunek społeczeństwa danego kraju do wymiaru sprawiedliwości. Od najstarszych czasów pragnieniem i potrzebą społeczeństw było posiadanie sędziów nieskazitelnych, budzących zaufanie – mówiła była prezes Stowarzyszenia Sędziów Polskich Iustitia.
Zdaniem Teresy Romer, to sędzia swoim zachowaniem musi dawać podstawę do tego, by być szanowany w społeczeństwie. Staranie o szacunek społeczny oznacza godne zachowanie sędziego i jego kulturę nie tylko na Sali sądowej, ale w każdej innej życiowej sytuacji. Zarówno działalność pozasądowa, jak i prywatne życie sędziego muszą się toczyć w taki sposób, aby minimalizować ryzyko zaistnienia konfliktu ze statusem sędziego. Sędzia w sali sądowej zostawia tylko togę.

Pełna treść wykładu ukazała się w kwartalniku Krajowej Rady Sądownictwa nr 1/2010