Skargę do Trybunału wniósł znany rosyjski szachista i opozycjonista, Garri Kasparov. W 2007 r. Kasparov wyruszył w drogę do Samary, gdzie miały odbyć się demonstracje polityczne opozycji towarzyszące szczytowi Rosja-UE, w których skarżący zamierzał wziąć udział. Został jednak zatrzymany na lotnisku Szeremietiewio i nie dotarł na miejsce. Przed Trybunałem skarżący zarzucił, iż w ten sposób naruszono jego prawo do wolności osobistej, chronione w art. 5 ust. 1 lit. c) Konwencji o prawach człowieka, oraz prawo do zgromadzania się z art. 11 Konwencji.

Trybunał zgodził się ze skarżącym i potwierdził zarzucane naruszenia Konwencji.

W czasie swej podróży do Samary, gdzie miał wziąć udział w pokojowej demonstracji organizowanej przez opozycję, skarżący został zatrzymany w hali odlotów przez policję i odprowadzony do odrębnego pokoju. Tam był przesłuchiwany przez policję przez 5 godzin na temat tego, czy jego bilet nie został sfałszowany. Nie postawiono mu żadnych zarzutów, lecz drzwi wyjściowe z pokoju były nieustannie chronione przez uzbrojonego strażnika, a paszport skarżącego został skonfiskowany - skarżący został tym samym faktycznie pozbawiony wolności. Władze rosyjskie twierdziły, iż w ten sposób prowadzone było postępowanie w sprawie sfałszowania przez skarżącego dokumentów, nie przedstawiono nigdy jednak żadnych dowodów na to, by podejrzenie takie w ogóle w stosunku do Kasparova zaistniało.

Trybunał bez wahania uznał, iż w przypadku skarżącego miało miejsce faktyczne pozbawienie wolności, które nie było uzasadnione i miało charakter represji politycznej uniemożliwiającej mu wzięcie udziału w zgromadzeniu politycznym. Argumenty rządu, zgodnie z którymi skarżący został zatrzymany w celu przeprowadzenia czynności związanych ze śledztwem w sprawie sfałszowania dokumentów, Trybunał uznał za zupełnie bezpodstawne. Rząd nie przedstawił wiarygodnych świadków ani innych dowodów na potwierdzenie swej wersji wydarzeń, podczas gdy wersja wydarzeń skarżącego została potwierdzona przez wiele innych, wiarygodnych osób. Trybunał wreszcie wskazał, iż zatrzymanie skarżącego miało faktycznie charakter nieformalny - władze nie zachowały żadnej formy protokołu ani innego dokumentu lub zapisu związanego z zatrzymaniem Kasparova na lotnisku.

Wobec powyższego Trybunał uznał, iż wolność skarżącego została bezpodstawnie i w sposób nieuzasadniony ograniczona, z naruszeniem art. 5 ust. 1 lit. c) Konwencji. Zatrzymanie skarżącego sprawiło, że nie zdążył na swój lot do Samary i nie mógł wziąć udziału w planowanym zgromadzeniu politycznym. To sprowadzało się do nieuzasadnionego ograniczenia jego prawa do zgromadzania się, z naruszeniem art. 11 Konwencji.

Kasparov przeciwko Rosji - wyrok ETPC z 11 października 2016 r., skarga nr 53659/07.