Skargę do Trybunału wniosła obywatelka Niemiec, urodzona poza małżeństwem w 1940 r. Jej ojciec uznał swoje ojcostwo w 1951 r. Skarżąca utrzymywała regularny kontakt z ojcem aż do chwili jego śmierci w 2009 r. Po śmierci ojca skarżąca zwróciła się do sądu o ustanowienie jej zarządcą majątku ojca (żona ojca cierpiała na demencję starczą). Sąd odrzucił wniosek skarżącej ze względu na stan prawa niemieckiego, które odmawia praw sukcesyjnych po ojcu dzieciom pozamałżeńskim urodzonym przed 1 lipca 1949 r. Przed Trybunałem skarżąca zarzuciła, iż taki stan rzeczy stanowił dyskryminację i naruszenie jej prawa do poszanowania życia rodzinnego, to jest naruszenie art. 14 w związku z art. 8 Konwencji o prawach człowieka.