ETPCz jest także zdania, że mogłoby to zaszkodzić głównemu celowi zawodów medycznych – ochronie zdrowia i życia pacjentów. Trybunał zauważył również, że skarżąca wyraziła opinię krytyczną z medycznego punktu widzenia o pacjencie leczonym przez innego lekarza. - Celem Sosinowskiej nie było dyskredytowanie przełożonego, lecz troska o obecnych i przyszłych pacjentów. Tak więc, dotyczyło to kwestii interesu publicznego - stwierdził Trybunał.
Sprawa dotyczy lekarki Bożeny Sosinowskiej – specjalistki chorób płuc – która zaangażowała się w konflikt ze swoim przełożonym w szpitalu w Rudzie Śląskiej. We wrześniu 2004 r. p. Sosinowska napisała list do krajowego konsultanta, wskazując na wątpliwości dotyczące podejmowanych przez przełożonego decyzji oraz jakości udzielanej przez niego opieki medycznej. W efekcie, skarżąca została ukarana karą nagany za popełnienie przewinienia dyscyplinarnego polegającego na dyskredytowaniu innego lekarza. Bożena Sosinowska zarzucała przeprowadzonemu postępowaniu dyscyplinarnemu naruszenie art. 10 (wolność wyrażania opinii) oraz art. 6 § 1 (prawo do rzetelnego procesu) Europejskiej Konwencji Praw Człowieka.
ETPC zwrócił szczególną uwagę na fakt, że sąd lekarski nie zważał na wcześniejsze ustalenia sądu pracy. Trybunał jest zdania, że takie poważne rozbieżności pomiędzy orzeczeniem wydanym przez sąd w postępowaniu cywilnym po sprawiedliwej procedurze a decyzją sądu lekarskiego, muszą być postrzegane jako wadliwość tej decyzji.
W efekcie Europejski Trybunał Praw Człowieka stwierdził, iż zaskarżona ingerencja nie była proporcjonalna do uzasadnionego celu, a zatem nie była „konieczna w społeczeństwie demokratycznym”. W konsekwencji doprowadziła do naruszenia artykułu 10 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka.
Trybunał orzekł jednocześnie, iż nie ma potrzeby zajmowania się skargą na naruszenie art. 6 Konwencji, którą to pozostawił bez rozpoznania. Wobec tego, Trybunał zasądził na rzecz skarżącej kwotę 3.000 euro i oddalił pozostałą część roszczenia wnoszącego o zadośćuczynienie. Bożena Sosinowska wnosiła o 50.000 euro zadośćuczynienia za poniesione straty niemajątkowe.

Wyrok (skarga nr 10247/09) w języku polskim dostępny jest na stronie programu Standardy rzetelnego procesu w postępowaniach dyscyplinarnych Helsińskiej Fundacji Praw Człowieka.