Skargę do Trybunału wniósł obywatel Litwy, który odbywał karę pozbawienia wolności w latach 2006-2009. W zakładzie karnym, w którym skarżący przebywał, obowiązywał bezwzględny nakaz golenia twarzy. Skarżący dwukrotnie prosił o pozwolenie na noszenie zarostu, ponieważ przeszedł wcześniej radioterapię raka języka, więc golenie twarzy podrażniało mu skórę i było bolesne - bezskutecznie. Skarżący zarzucił, iż w ten sposób naruszono jego prawo do poszanowania życia prywatnego, chronione w art. 8 Konwencji o prawach człowieka.
| Dowiedz się więcej z książki | |
 |
Kodeks karny wykonawczy. Komentarz
|
Trybunał zgodził się ze skarżącym i uznał naruszenie prawa do prywatności z art. 8 Konwencji.
Strony postępowania zgodziły się, że zakaz noszenia zarostu w zakładzie karnym stanowił ingerencję w prawo do prywatności osób osadzonych. Rząd litewski argumentował, iż zakaz ten jest motywowany względami higieny i estetyki, a badania lekarskie, którym skarżący został poddany, nie potwierdziły, by cierpiał on na podrażnienie skóry po radioterapii.
Trybunał nie przychylił się do tej argumentacji i uznał zakaz za nieproporcjonalny w stosunku do realizowanego celu. Podobne zdanie miał także litewski Rzecznik Praw Obywatelskich, w opinii którego konieczności golenia nie daje się usprawiedliwić względami takim jak ochrona porządku w zakładzie karnym czy identyfikacja więźniów. Trzeba wreszcie wskazać, że zakaz dotyczył wyłącznie brody - więźniowie mogli nosić wąsy lub bokobrody. Trybunał uznał, że taka regulacja regulaminu więziennego miała charakter arbitralny.
Rząd litewski nie dowiódł więc, aby istniała pilna potrzeba społecznie uzasadniająca bezwzględny zakaz noszenia brody w więzieniu. Zakaz ten miał bezpośredni wpływ na ograniczenie prawa więźnia do wyrażania swej tożsamości i osobowości, które wchodzą w zakres ochrony przewidzianej w art. 8 Konwencji. Doszło tym samym do naruszenia tego artykułu.
Biržietis przeciwko Litwie - wyrok ETPC z dnia 14 czerwca 2016 r., skarga nr 49304/09