W ten sposób SN odpowiedział na zagadnienie prawne przedstawione przez rzecznik praw obywatelskich, która wnioskowała o wyjaśnienie wątpliwości związanych z zastosowaniem instytucji nadużycia prawa podmiotowego do wygaśnięcia uprawnień z tytułu rękojmi za wady fizyczne.
Profesor Irena Lipowicz w swoim wystąpieniu do SN wskazywała na dowolność, z jaką sądy uznają za skuteczny upływ terminu zawitego określonego w art. 568 Kodeksu cywilnego (wygaśnięcie uprawnień z tytułu rękojmi za wady fizyczne produktu). Podkreślała, że sądy często nie uwzględniają upływu tego terminu, stwierdzając, że ze względu na dominująca pozycję sprzedawcy, stanowi on naruszenie zasad współżycia społecznego.
"W aktualnym stanie prawnym brak jest wystarczającego uzasadnienia normatywnego do stosowania art. 5 Kodeksu cywilnego celem pominięcia skutków upływu terminu z art. 568 § 1 Kodeksu cywilnego. Warto podnieść, iż w państwie prawa odmowa zastosowania przez sąd wyraźnie brzmiącej normy ustawowej, która przewiduje wygaśnięcie uprawnień wskutek upływu czasu, wymaga jednoznacznego i oczywistego umocowania prawnego. Rzecznik dostrzega racje słusznościowe, które przyświecają zapatrywaniom uznającym możliwość korygowania w sądowym procesie stosowania prawa skutków upływu terminów zawitych" - podkreślała RPO w wystąpieniu.
Sąd Najwyższy podzielił jej argumentację, uznając, że przepis art. 5 k.c. nie ma zastosowania do upływu terminu przewidzianego w art. 568 § 1 k.c. Uchwałę podjęto w składzie siedmiu sędziów - jeden z nich zgłosił zdanie odrębne.
Na podstawie: Uchwała składu 7 sędziów Sądu Najwyższego z dnia 20 czerwca 2013 r. III CZP 2/13
Źródło: www.sn.pl, stan z dnia 24 czerwca 2013 r.