Takie stanowisko zajął WSA w Gdańsku w wyroku z 30 listopada 2011 r., sygn. akt nr I SA/Gd 973/11. Spółka - skarżący jest dzierżawcą nieruchomości od Agencji Nieruchomości Rolnych, z których część stanowi grunty zabudowy mieszkalnej, a część drogi. Wójt gminy, na terenie której położone są nieruchomości, określił spółce zobowiązanie podatkowe w zakresie podatku od nieruchomości za nieruchomości gruntowe/drogi. W uzasadnieniu decyzji wskazał, że drogi dzierżawione przez spółkę nie spełniają warunku, o którym mowa w art. 3 pkt 4 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jedn.: Dz. U. z 2006 r. Nr 121, poz. 844 z późn. zm.), w związku z powyższym określił zobowiązanie podatkowe.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy rozstrzygnięcie wydane w pierwszej instancji, wskazując, że spółka nie byłaby zobowiązana do płacenia podatku od przedmiotowych nieruchomości jedynie gdyby wyłączyła je z umowy dzierżawy łączącej ją z ANR.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku, po rozpatrzeniu skargi przypomniał, iż drogi nie będące drogami publicznymi podlegają opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości. Umowa dzierżawy pomiędzy stronami może określać stan posiadania, a w rozpatrywanej sprawie brak dokumentacji uniemożliwił ocenę zaskarżonej decyzji.
Katarzyna Bogucka
Artykuł pochodzi z programu System Informacji Prawnej LEX on-line