Sąd Apelacyjny w Rzeszowie, rozpoznając apelacje obu stron w sprawie o zapłatę, przypomniał, w jakich przypadkach uzasadnionym staje się uchylenie przez sąd drugiej instancji zaskarżonego orzeczenia z uwagi na nierozpoznanie istoty sprawy (art. 386 § 4 k.p.c.).
Sąd Apelacyjny wyjaśnił, iż orzecznictwo i doktryna prawa co do zasady wskazują, że nierozpoznanie istoty sprawy ma miejsce wówczas, jeśli sąd pierwszej instancji nie orzekł w ogóle merytorycznie o żądaniach stron, zaniechał zbadania materialnej podstawy żądania pozwu albo pominął merytoryczne zarzuty pozwanego. Tym samym, pojęcie "nierozpoznanie istoty sprawy" odnieść należy do roszczenia będącego podstawą wytoczenia przez powoda powództwa. Nierozpoznanie istoty sprawy ma miejsce na przykład w takiej sytuacji, w której sąd pierwszej instancji orzeknie o oddaleniu powództwa z powodu uznania roszczenia za przedawnione, w rzeczywistości do upływu terminu przedawnienia jeszcze nie doszło - co stwierdzone zostanie przez sąd odwoławczy. Podobnie, jeśli sąd niższej instancji uzna za niezasadne żądanie pozwu z uwagi na brak legitymacji procesowej strony, lecz będzie to stanowisko nieuzasadnione i dostrzeże to sąd wyższej instancji, to koniecznym będzie uchylenie zaskarżonego wyroku z uwagi na nierozpoznanie istoty sprawy.
LEX Navigator Postępowanie Cywilne >>>
Sąd odwoławczy przypomniał również, że oceny, czy sąd pierwszej instancji rozpoznał istotę sprawy należy dokonać na podstawie badania żądań pozwu i przepisów prawa materialnego stanowiących podstawę rozstrzygnięcia sporu. Nie ma natomiast podstaw, by utożsamiać nierozpoznanie istoty sprawy z ewentualnymi wadami postępowania.
Sąd Apelacyjny nadto wskazał , iż zgodnie z orzecznictwem Sądu Najwyższego niewyjaśnienie okoliczności faktycznych istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy nie jest równoznaczne z nierozpoznaniem istoty sprawy.
Tak wskazał Sąd Apelacyjny w Rzeszowie w wyroku z dnia 11 czerwca 2015 r. w sprawie I ACa 69/15, LEX nr 1770854.
LEX nr 1770854