PKPP Lewiatan uważa, iż nie ma potrzeby wprowadzania dodatkowego zapisu, że FGŚP wstępuje w prawa każdego z pracowników, którego roszczenia w imieniu pracodawcy zostały zaspokojone z funduszu, ponieważ treść obowiązującego zapisu art. 23 ust. 1: „powoduje z mocy prawa przejście na Fundusz roszczenia wobec pracodawcy, likwidatora …” oraz ust 2 „roszczenia Funduszu korzystają z takiej samej ochrony prawnej, jaką odrębne przepisy przewidują dla należności za pracę” jednoznacznie wskazują, że FGŚP jest beneficjentem praw zaspokojonych pracowników.
Niezrozumiała jest też - zdaniem autorów opinii - koncepcja wykreślenia art. 23 ust 3 pkt 3 i wprowadzenie w jego miejsce ust 3a. W obecnym brzmieniu art. 23 ust 3 pkt 3 przewiduje możliwość określenia warunków zwrotu wypłaconych świadczeń, a także odstąpienie w całości lub części od dochodzenia zwrotu wymienionych należności dochodzonych od osoby fizycznej, pracodawcy, który trwale zaprzestał prowadzenia działalności gospodarczej z uwagi na pozostawanie w stanie likwidacji lub upadłości, w sytuacji, gdy osoba ta wykaże, że ze względu na stan majątkowy i sytuację rodzinną, w tym uzyskiwanie dochodu uniemożliwiającego spłacenie należności Funduszowi, nie jest w stanie spłacić należności jednorazowo lub w całości, ponieważ spowodowałoby to zbyt dotkliwe skutki dla niej i jej rodziny, w szczególności pozbawiłoby tę osobę i jej rodzinę możliwości zaspokojenia niezbędnych potrzeb życiowych.
- Za jedyną korzystną zmianę w art. 23 uznajemy zastąpienie w ust. 3 zwrotu: „wypłaconych świadczeń i naliczonych, a niespłaconych odsetek od nieterminowych płatności” słowem „należności”, co stworzy możliwość objęcia umorzeniem również zasądzonych kosztów zastępstwa procesowego czy kosztów postępowania - napisali autorzy opracowania.









