- Rozmawiałem dziś z Prokurator Generalną Ukrainy Iriną Wenediktową. Zapewniłem o wsparciu dla narodu ukraińskiego, walczącego z najeźdźcą i zadeklarowałem pomoc w rozliczeniu sprawców zbrodni wojennych dokonanych przez Rosję podczas inwazji - napisał wieczorem w niedzielę 27 lutego Zbigniew Ziobro, minister sprawiedliwości w niedzielę wieczorem na Twitterze. Był to pierwszy tweet ministra sprawiedliwości od ataku Rosjan na Ukrainę, który nastąpił w czwartek 24 lutego. Wcześniej jedynie podał dalej tweeta Ministerstwa Sprawiedliwości o tym, że  polecił udostępnić ponad 1100 miejsc w 10 ośrodkach podległych resortowi  na rzecz uchodźców wojennych. 

 

Ukraina skarży Rosję

W niedzielę ukraiński prezydent Wołodymyr Zełenski poinformował, że Ukraina skierowała pozew do Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości w Hadze przeciwko Rosji. Tego samego dnia ukraińska prokurator generalna poinformowała, że wszystkie przypadki ostrzeliwania przez Rosję cywilnych obiektów są rejestrowane i Ukraina zbiera dowody na takie działania wojenne, by przekazać je haskiemu trybunałowi.

Jeszcze w piątek prokurator Trybunału w Hadze Karim Khan, wyrażając zaniepokojenie inwazją Rosji na Ukrainę, poinformował, że MTK może wszcząć dochodzenie w sprawie aktów ludobójstwa i zbrodni wojennych popełnionych w tym kraju.

Co to jest MTS

Międzynarodowy Trybunał Sprawiedliwości, MTS (ang. International Court of Justice, ICJ; fr. Cour Internationale de Justice, CIJ) to główny organ sądowy ONZ. Został ustanowiony w 1945 roku do rozstrzygania sporów między państwami. Trybunał działa według swego Statutu, który opiera się na Statucie Stałego Trybunału Sprawiedliwości Międzynarodowej i stanowi integralną część Karty Narodów Zjednoczonych. Trybunał składa się z 15 sędziów wybieranych na dziewięcioletnie kadencje.  Wyrok MTS bezwzględnie wiąże strony będące w sporze i tylko w stosunku do danego sporu (art. 59), jest ostateczny bez możliwości odwołania (art. 60). Żądanie rewizji wyroku może być zgłoszone tylko wtedy, gdy opiera się na odkryciu faktu, który w chwili wydania wyroku był nieznany ani Trybunałowi, ani stronie, żądającej rewizji, a mógł mieć wpływ decydujący, zawsze z zastrzeżeniem, że nieświadomość ta nie była zawiniona skutkiem niedbalstwa. Możliwość żądania rewizji ulega przedawnieniu 6 miesięcy po odkryciu takiego faktu i 10 lat po wydaniu wyroku (art. 61).