Orzeczenie zostało wydane na tle następującego stanu faktycznego. W dniu 14 kwietnia 2008 r. A. Walz złożył przeciwko przewoźnikowi lotniczemu Clickair pozew do sądu, w którym wniósł o zasądzenie od Clickair zapłaty na jego rzecz odszkodowania z tytułu utraty bagażu przyjętego na wykonany przez tego przewoźnika lot z Barcelony w Hiszpanii do Porto w Portugalii. W ramach tego pozwu A. Walz dochodził odszkodowania w łącznej kwocie 3200 euro, z czego 2700 euro odpowiadało wartości utraconego bagażu, a 500 euro - zadośćuczynieniu za krzywdę spowodowaną utratą tego bagażu.
Rozpoznający spór sąd gospodarczy w Barcelonie musiał ustalić, czy granica odpowiedzialności przewoźników lotniczych ustalona w konwencji montrealskiej w przypadku utraty bagażu obejmuje łącznie szkodę materialną i krzywdę, czy też przeciwnie, należy przyjąć, że szkoda materialna jest ograniczona do 1000 SDR, podczas gdy krzywda podlega innemu ograniczeniu w tej samej wysokości, w taki sposób, że całkowita granica odpowiedzialności wynikająca z zsumowania szkody materialnej i krzywdy wyniosłaby 2000 SDR.
Odpowiadając na pytania prejudycjalne sądu krajowego Trybunał w Luksemburgu zauważył na wstępie, że konwencja montrealska nie zawiera jakichkolwiek definicji będących synonimami pojęć „szkoda” (fr. préjudice) i „krzywda” (fr. dommage). Niemniej jednak, z uwagi na okoliczność, iż celem konwencji jest ujednolicenie przepisów dotyczących międzynarodowego transportu lotniczego, Trybunał uznał, że pojęcia te powinny być interpretowane w sposób jednolity i autonomiczny, niezależnie od różnego znaczenia nadawanego tym pojęciom w krajowych porządkach prawnych państw będących stronami tej konwencji. Po przeprowadzeniu analizy celów przyświecających przyjęciu konwencji montrealskiej Trybunał stwierdził zatem, że przy ustalaniu granicy odpowiedzialności przewoźnika lotniczego za szkodę wynikającą między innymi z utraty bagażu, pojęcie „szkody” w konwencji montrealskiej obejmuje zarówno szkodę materialną jak i krzywdę. Tym samym, jeśli poszkodowany żąda odszkodowania za szkodę wynikającą z utraty bagażu obejmującą szkodę materialną i krzywdę nie może żądać od przewoźnika lotniczego kwoty wyższej niż 1134,71 euro.

Zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 2027/97 z dnia 9 października 1997 r. w sprawie odpowiedzialności przewoźnika lotniczego w odniesieniu do transportu lotniczego pasażerów i ich bagażu (Dz. Urz. WE. L. 1997.285.1) odpowiedzialność wspólnotowego przewoźnika lotniczego w odniesieniu do pasażerów i ich bagażu jest regulowana przez Konwencję o ujednoliceniu niektórych zasad dotyczących międzynarodowego przewozu lotniczego, zawartą w Montrealu w dniu 28 maja 1999 r. (Dz. Urz. WE. L. 2001. 194.39). Konwencja ta przewiduje, że odpowiedzialność przewoźników w przypadku zniszczenia, utraty, uszkodzenia lub opóźnienia bagażu jest ograniczona do wysokości 1000 specjalnych praw ciągnienia [SDR] w przypadku każdego pasażera (wysokość równoważna kwocie około 1134,71 euro), chyba że pasażer złożył, w chwili gdy przekazany bagaż został wydany przewoźnikowi, specjalną deklarację interesu w dostawie do miejsca przeznaczenia i dokonał dodatkowej opłaty. W tym ostatnim przypadku przewoźnik ponosi bowiem co do zasady odpowiedzialność do wysokości nieprzekraczającej kwoty zadeklarowanej.

(Wyrok TS z 6 maja 2010 r. w sprawie C-63/09 Axel Walz przeciwko Clickair SA)

Artykuł pochodzi z programu System Informacji Prawnej LEX on-line