Prokurator generalny podkreślił w swoim pismie, że ustrój prokuratury regulują przepisy ustawy z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze. Ustawa ta określa m.in. tryb powoływania na stanowisko prokuratora i mianowania na stanowisko asesora określając warunki, jakie musi spełniać kandydat na stanowisko prokuratora bądź asesora i wskazując dokumenty, jakie muszą zostać dołączone do zgłoszenia. Jednym z wymogów jest przedstawienie zaświadczenia lekarskiego o zdolności ze względu na stan zdrowia do pełnienia obowiązków prokuratora wydane przez upoważnionego lekarza medycyny pracy. Prokurator generalny podejmuje decyzje o powołaniu kandydata na stanowisko prokuratora po wydaniu pozytywnej opinii przez Krajową Radę Prokuratury i na podstawie skierowanego przez Radę wniosku w tym przedmiocie. W przypadku mianowania na stanowisko asesora jest to wniosek właściwego prokuratora okręgowego.
Interwencja Fundacji dotyczy kobiety, która była zatrudniona na stanowisku asesora prokuratury, ale przed zakończeniem okresu odbywania asesury uległa wypadkowi komunikacyjnemu, w wyniku czego porusza się obecnie przy pomocy wózka inwalidzkiego. Niezbędne leczenie operacyjne i rehabilitacja spowodowały nieobecność powódki w pracy przez ponad rok. Pomimo, iż została uznana przez ZUS za osobę niezdolną do pracy i samodzielnej egzystencji lekarz medycyny pracy dwukrotnie stwierdził, iż jest zdolna do wykonywania obowiązków prokuratora. Od pozytywnych orzeczeń lekarskich pracodawca jednakże odwoływał się, kolejno rozszerzając zakres warunków uniemozliwiających podjecie pracy. Następnie bez przeprowadzenia procedury opinii końcowej prowadzącej do powołania na stanowisko prokuratora (pomimo odbycia minimalnego wymaganego okresu asesury) oraz bez zachowania okresu wypowiedzenia została ona zwolniona ze stanowiska asesora z uwagi na nieobecność w pracy z powodu choroby przekraczającej okres jednego roku (takie fakultatywne prawo przewiduje art. 14 ust. 3 Ustawy z dnia 16 września 1982 r. o pracownikach urzędów państwowych).
Sprawa trafiła do sądu, przed którym odbywają się kolejne rozprawy. Przedstawiciel prokuratury konsekwentnie stoi na stanowisku, że była asesor nie może pracować w prokuraturze.
Komentarz:
Stanowisko zaprezentowane przez nowego prokuratora generalnego to wyraźny przełom w tej trwającej już jakiś czas sprawie. Czy oznacza ono, że prokuratura wycofa się się z procesu sądowego, uzna racje powódki i przywróci ją do pracy? Przywoływany przez Andrzeja Seremeta podstawowy warunek, jakim jest zaświadczenie lekarskie o zdolności do pracy, jest spełniony. Powódka posiada je od początku sporu.
Ta sprawa może też mieć wymiar precedensowy. Są niepełnosprawni sędziowie, adwokaci, radcowie prawni, także niewidomy notariusz. Może więc i prokuratura pokaże, że potrafi pracować z osobami niepełnosprawnymi.