Sprawa dotyczyła stawki podatku VAT dla czynności obciążania najemcy z tytułu usług dostarczania wody, energii cieplnej, odprowadzania ścieków oraz wywozu nieczystości stałych.
Chodziło o spółkę, która tłumaczyła, że uzyskuje przychody z umowy najmu lokalu użytkowego. Z tytułu tej umowy, najemca płaci na podstawie faktury wystawionej przez spółkę czynsz za najem oraz za usługi dostarczania tzw. mediów (energii cieplnej, wody, odprowadzanie ścieków oraz wywóz nieczystości stałych). Media nie zostały zatem wkalkulowane przez spółkę w stawkę czynszu. Spółka nie dostarcza mediów bezpośrednio, tylko kupuje je od bezpośrednich dostawców. Za wodę i ścieki opłaty naliczane są ryczałtem w wysokości ustalonej w umowie najmu, energia cieplna liczona jest od powierzchni lokalu, a za wywóz nieczystości stałych naliczane są opłaty równe fakturze, jaką wystawia spółce odbiorca tych nieczystości. W stosunku do opłat za czynsz, wodę i ścieki oraz energię cieplną spółka używa stawki VAT 23%. Koszty wywozu nieczystości stałych opodatkowano stawką VAT 8%.
Spółka zapytała czy spółka obciążając najemcę lokalu użytkowego opłatami za wodę, kanalizację i energię cieplną ma prawo stosować stawkę podatku od towarów i usług w wysokości 23%. Sama uważała, że najemca lokalu użytkowego jest obciążany stawką podatku od towarów i usług w wysokości 23% w przypadku opłat za wodę, kanalizację i energię cieplną, ponieważ świadczenia te tylko dopełniają świadczenie zasadnicze, jakim jest najem lokalu. Najemca nie może sam zawrzeć umowy z elektrociepłownią, która dostarcza ciepło oraz MPWiK, które dostarcza wodę i odprowadza ścieki.
Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi uznał stanowisko spółki za nieprawidłowe. Według fiskusa najem nieruchomości i związaną z nim dostawą mediów (wody, energii elektrycznej, energii cieplnej oraz wywóz nieczystości), co do zasady należy uważać za odrębne i niezależne świadczenia, które należy oceniać oddzielnie z punktu widzenia podatku VAT.
WSA w Łodzi, do którego trafiła sprawa nie zgodził się jednak z fiskusem. Według sądu usługi dostarczania wody, energii cieplnej i odprowadzania ścieków były tak ściśle związane z najmem lokalu, że stanowiły obiektywnie jedno niepodzielne świadczenie ekonomiczne. Ww. opłaty nie zostały uzależnione od stopnia zużycia, ale miały charakter ryczałtowy. Najemca został zobowiązany do ich uiszczania w określonej stałej wysokości niezależnie od tego czy korzysta z tych mediów czy też nie.
Najemca nie ma też możliwości wyboru podmiotu dostarczającego te media do budynku dzierżawionego przez spółkę. Sąd podniósł, że w tej sytuacji nie było podstaw do uznania tego świadczenia za świadczenie odrębne od usługi najmu. Przeciwnie – dostarczanie podstawowych mediów do opisanego we wniosku lokalu jest ściśle związane z prawidłowym korzystaniem z tego lokalu.
Wyrok WSA w Łodzi z 16 września 2016 r., sygn. I SA/Łd 543/16, LEX nr 2119964
 |
Więcej informacji i narzędzi znajdziesz w programie Vademecum Głównego Księgowego Bądź na bieżąco ze zmianami prawnymi i korzystaj z aktualnych materiałów |
