Sprawa dotyczyła małżonków, którzy nabyli lokal mieszkalny od Agencji Mienia Wojskowego. W związku z umową przez notariusza został naliczony i pobrany od nabywców podatek według stawki 2 proc. Kwota podatku wyniosła blisko 2,5 tys. zł.

Małżonkowie zwrócili się jednak do fiskusa o stwierdzenie nadpłaty w PCC w naliczonej i pobranej kwocie. Uważali, że został on uiszczony nienależnie, z uwagi na zawarcie umowy na podstawie przepisów o gospodarce nieruchomościami skutkujących wyłączeniem konsekwencji podatkowych w myśl art. 2 pkt 1 lit. g ustawy o PCC.

Fiskus odmówił wskazując, że nie podlegają PCC czynności cywilnoprawne w sprawach podlegających przepisom o gospodarce nieruchomościami lub przepisom o autostradach płatnych. Wyłączenie, o którym mowa w art. 2 pkt 1 lit. g, dotyczy czynności cywilnoprawnych, dla których materialnoprawna podstawa rozstrzygnięcia zawarta jest w ustawie o gospodarce nieruchomościami. Natomiast w niniejszej sprawie umowa została zawarta na podstawie przepisów ustawy o Agencji Mienia Wojskowego. Z tego względu, zdaniem fiskusa nie można uznać, że to przepisy ustawy o gospodarce nieruchomościami stanowiły podstawę zawartej umowy.

Zdaniem organu, pod pojęciem użytego w art. 2 pkt 1 lit. g ustawy o PCC zwrotu "sprawy podlegające przepisom o gospodarce nieruchomościami" należy rozumieć ustawę o gospodarce nieruchomościami i wydane na jej podstawie akty wykonawcze. Strony dokonały więc odmiennej wykładni pojęcia "przepisy o gospodarce nieruchomościami".

Sprawa trafiła do WSA w Olsztynie. Sąd nie zgodził się z fiskusem. WSA zwrócił uwagę, że, odwołanie się przez ustawodawcę w art. 2 pkt 1 lit. g ustawy o PCC ogólnie do "przepisów o gospodarce nieruchomościami" powoduje, że należy uwzględniać wszystkie przepisy regulujące czynności cywilnoprawne w sprawach gospodarki nieruchomościami, niezależnie od tego, w jakich aktach prawnych się znajdują. Skoro szczególne zasady gospodarowania nieruchomościami (w tym niektórymi nieruchomościami stanowiącymi własność Skarbu Państwa) określone są przepisami innych ustaw, niż ustawa o gospodarce nieruchomościami, oznacza to wprost, że pojęcie "przepisy o gospodarce nieruchomościami" nie może być ograniczane tylko do przepisów ustawy o gospodarce nieruchomościami. I jakkolwiek trafne jest twierdzenie, że zastosowanie wyłączenia określonego w art. 2 ust. 1 lit. g ustawy o PCC winno wiązać się z wykazaniem, że materialnoprawną podstawę czynności cywilnoprawnej stanowi konkretny przepis z zakresu gospodarki nieruchomościami, niezasadne jest jednak uznawanie za taki przepis wyłącznie przepisu ustawy o gospodarce nieruchomościami, bowiem stanowiący materialnoprawną podstawę czynności przepis o gospodarce nieruchomościami może być także zawarty w innej ustawie, a ustawa o Agencji Mienia Wojskowego zawiera szereg uregulowań mających charakter przepisów szczególnych, których przedmiotem jest "gospodarka nieruchomościami".

Wyrok WSA w Olsztynie z 7 lipca 2016 r., sygn. akt I SA/Ol 230/16