-Ten wysoki poziom represyjności części ze zgłoszonych propozycji wymagałby gruntownego przeanalizowania przez ustawodawcę w świetle reguł racjonalnie prowadzonej polityki karnej - twierdzi prof. Wiak.

Rada Legislacyjna, dla której ekspert przygotował swoją opinię podkreśla, że skuteczność prawa karnego pozostaje w ścisłym związku z nieuchronnością kary i szybkim wdrożeniem sankcji.

 

Zastrzeżenia Rady Legislacyjnej

Ogólna ocena rządowego projektu kodeksu karnego skarbowego jest pozytywna. Dostrzec trzeba, że zawiera on wiele zasadnych rozwiązań, do jakich należy zaliczyć m.in.

  • możliwość zobowiązania podmiotu odpowiedzialnego posiłkowo do zwrotu równowartości uzyskanej korzyści majątkowej na rzecz Skarbu Państwa,
  • poszerzenie katalogu przestępstw skarbowych, w przypadku których będzie możliwe orzeczenie zakazu prowadzenia określonej działalności gospodarczej,
  • wprowadzenie niektórych nowych typów czynów zabronionych czy zmiany porządkujące w postaci uchylenia klauzuli karalności usiłowania z art. 70 § 3 kks, art. 85 § 3 kks

      Pewne wątpliwości Rady budzić mogą pojedyncze odstępstwa od generalnych założeń projektu, związane m.in. z częściowym utrudnianiem korzystania z instytucji degresji karania sprawcy, ograniczania znaczenia funkcji zapobiegawczej i egzekucyjno-kompensacyjnej w przypadku wymiaru kary za wykroczenia skarbowe.

Czytaj: Od stycznia fiskus nałoży wyższe kary

 


Przepisy nie do przyjęcia

Eksperci zauważają niekonsekwencję projektu wyrażającej się brakiem uregulowań dotyczących nadzwyczajnego obostrzenia kary grzywny.

      Dalszych gruntownych analiz wymaga np.

  • obligatoryjne zniszczenie urządzeń i automatów do gier
  • sposób kryminalizacji nowych czynów zabronionych „na przedpolu” naruszenia dobra prawnego (sui generis przygotowanie i usiłowanie). Użyte w nich zwroty dla opisu znamion wywołują obawy o zachowanie reguły określoności, wynikającej z zasady nullum crimen sine lege (art. 42 ust. 1 Konstytucji RP).

Podobne zastrzeżenia, w świetle realizacji zasady ochrony zaufania obywateli do państwa i stanowionego prawa, mającej swe źródło w art. 2 Konstytucji RP, wywołuje kwestia wykreślenia reguły o nastąpieniu przedawnienia przestępstwa skarbowego wówczas, gdy nastąpiło przedawnienie należności publicznoprawnej (art. 44 § 2 KKS). Wymagają one gruntownego rozważenia i wprowadzenia odpowiednich korekt na dalszych etapach prac legislacyjnych - twierdzą eksperci.