Trybunał Konstytucyjny w wyroku z 13 września 2011 r. (sygn. akt P 33/09) wskazał na liczne mankamenty legislacyjne przepisów ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Zdaniem Trybunału, u podstaw problemów interpretacyjnych związanych z definicją „budowli” leży jej konstrukcja, która znajduje się w tej ustawie, ale poprzez odesłanie do pojęć „obiekt budowlany” oraz „urządzenie budowlane” w zasadzie opiera się na regulacjach ustawy Prawo budowlane. Trybunał podkreślił, że definicje stosowane w Prawie budowlanym nie mają charakteru precyzyjnego w takim stopniu, aby można je było zawsze stosować na gruncie prawa podatkowego, wskazane jest więc opracowanie nowej definicji „budowli” dla celów podatkowych z uwagi na to, ze w tej dziedzinie prawa obowiązują podwyższone standardy jednoznaczności i określoności przepisów prawnych.
Jak zauważył Rzecznik Praw Obywatelskich w praktyce niejasne przepisy określające pojęcie „budowli” stały się przyczyną licznych sporów dotyczących opodatkowania takich obiektów jak m.in. wyrobiska górnicze, stacje transformatorowe, stacje telefonii komórkowej, sieci telekomunikacyjne i energetyczne, czy elektrownie wiatrowe. Nieprecyzyjna regulacja podatkowa utrudnia prowadzenie działalności gospodarczej poprzez nieprzewidywalność co do kosztów, a także konieczność prowadzenia sporów przed sądami administracyjnymi. Zdaniem Rzecznika, brak jasnej definicji „budowli” dla celów podatkowych stanowi istotny problem także dla organów podatkowych.
Resort finansów poprzedniej kadencji rozważał cztery propozycje rozwiązań mających doprecyzować niejasne przepisy, jednak prace legislacyjne nie zostały zakończone. Rzecznik Praw Obywatelskich poprosił więc ministra finansów o przedstawienie informacji na temat aktualnego stanu prac legislacyjnych nad definicją „budowli” dla celów podatkowych.
