Organ podatkowy uznał, że do jego kompetencji nie należy udzielanie interpretacji "niepodatkowych" przepisów prawa, a wydanie interpretacji indywidualnej w żądanym przez skarżącego zakresie oznaczałoby dokonanie wykładni przepisów dotyczących pomocy publicznej, które zdaniem organu nie są przepisami ustaw podatkowych i szerzej przepisami prawa podatkowego.

W sprawie wypowiedział się także WSA w Gliwicach, który w wyroku z 10 lutego 2009 r., I SA/Gl 1044/08, LEX nr 504243 wskazał, że obniżenie podstawy opodatkowania w danym roku podatkowym wynikające z jednorazowej amortyzacji w stosunku do podstawy opodatkowania wyliczonej przy zastosowaniu amortyzacji innej niż jednorazowa stanowi - zgodnie z art. 22k ust. 10 ustawy o PIT - pomoc de minimis udzielaną w zakresie i na zasadach określonych w bezpośrednio obowiązujących aktach prawa wspólnotowego dotyczących pomocy w ramach zasady de minimis. Sąd podkreślił, że oba wspomniane przepisy są przepisami ustawy podatkowej, obie normy adresowane są do podatnika stąd trudno nie dopatrywać się zasadności żądania interpretacji przepisu, z którego literalnego brzmienia nie wynika, czy stosowanie jednorazowej amortyzacji jest ulgą udzielaną podatnikowi, czy też może on stosować ją niezależnie od dyspozycji art. 22k ust. 10.

Wobec powyższego WSA wskazał, że odmowa wszczęcia postępowania w przedmiocie wniosku o interpretację naruszała art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej. WSA tym samym potwierdził pogląd, że nie można zawężać obowiązku udzielania przez organ podatkowy pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego wyłącznie do ustaw zawierających w tytule pojęcie prawa podatkowego, ponieważ nie tylko w tych ustawach uregulowano elementy, od których zależy opodatkowanie i jego wysokość.

Stanowisko WSA zaakceptował NSA, który dodał jeszcze, że w trosce o swoje bezpieczeństwo prawne, zainteresowany (wnioskodawca) ma prawo oczekiwać - tak jak w rozważanym przypadku - wyjaśnienia przez właściwy organ nasuwającej wątpliwości regulacji ukształtowanej przepisami prawa podatkowego, także wówczas, gdy zazębia się ona z innymi unormowaniami prawnymi. Ponieważ w sprawie, w której zapadł kwestionowany wyrok chodziło o zagadnienie reżimu dokonywania odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych, wnioskodawca miał prawo do ochrony, której bezzasadnie mu odmówiono