Prowadzimy sieć aptek. W czerwcu 2009 r. otrzymaliśmy od naszego kontrahenta (hurtowni farmaceutycznej) chłodziarkę o wartości 1190 zł. Przekazanie nastąpiło na podstawie umowy darowizny. W treści umowy jest zastrzeżenie, że chłodziarka będzie wykorzystywana jedynie w celu przechowywania określonego preparatu, pochodzącego od darczyńcy.
Czy przekazanie chłodziarki należy potraktować jako nieodpłatne przekazanie towaru i opodatkować podatkiem dochodowym od osób fizycznych?
Chłodziarka będzie wykorzystywana na potrzeby działalności gospodarczej, a po zakończeniu umowy kooperacyjnej (termin nieokreślony) nie będzie zwrócona do darczyńcy
Przekazanie chłodziarki będzie stanowiło dla obdarowanego przychód z tytułu nieodpłatnego przekazania świadczenia i będzie podlegało opodatkowaniem podatkiem dochodowym od osób fizycznych
Przepis art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) - dalej u.p.d.o.f., stanowi, że przychodem z działalności gospodarczej jest również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Jak wynika z powyższego, darowizna, czyli nieodpłatne otrzymanie rzeczy, stanowi, co do zasady, dla beneficjenta przychód.
Zatem zasadniczo w każdym przypadku, w którym podatnik podatku dochodowego od osób fizycznych uzyskuje nieodpłatne świadczenie, z którym związane jest jego (obiektywne) wzbogacenie, powinien z tego tytułu wykazać przychód podatkowy.
Stanowiąc o wysokości otrzymanych nieodpłatnych świadczeń jako przychodzie kształtującym podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym, ustawodawca nie sprecyzował bliżej, co należy rozumieć przez pojęcie nieodpłatnego świadczenia. W tej sytuacji konieczne jest odwołanie się do rozumienia tego pojęcia w prawie cywilnym oraz orzecznictwie i doktrynie. Przez nieodpłatne świadczenia należy rozumieć te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze występujące w prowadzonej działalności gospodarczej, których skutkiem jest nieodpłatne (tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu) przysporzenie majątku, mające konkretny wymiar finansowy. Inaczej mówiąc, pod pojęciem tym rozumieć należy te wszystkie zdarzenia prawne i zjawiska gospodarcze, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu. W tym miejscu należy podkreślić, że najistotniejszą cechą świadczenia niepieniężnego jest to, by otrzymujący takie świadczenie nie był zobowiązany do wykonania jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego.
Podobne stanowisko zajmują organy podatkowe. W interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 21 kwietnia 2009 r., IPPB3/423-77/09-2/GJ, czytamy: "Jedną z form nieodpłatnego świadczenia jest darowizna. I w tym zakresie przepisy prawa podatkowego nie definiują pojęcia darowizny, co wymaga sięgnięcia do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), gdzie w art. 888 § 1 określono definicję darowizny. W myśl tego przepisu, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Darowizna została skonstruowana jako umowa, w której występują dwie osoby: darczyńca i obdarowany, której istotą jest bezpłatne przysporzenie obdarowanego kosztem majątku darczyńcy. Celem bezpłatnych świadczeń, które mogą mieć postać np. rzeczową lub zapłatę kwot pieniężnych, jest chęć bezinteresownego obdarowania kogoś. (...)
Biorąc pod uwagę powyższe przepisy, należy stwierdzić, iż wynika z nich, że otrzymanie darowizny, a nie jej przekazanie, będzie stanowiło przychód do opodatkowania".
W związku z tym darowizna w postaci chłodziarki będzie dla obdarowanego przychodem z tytułu nieodpłatnego świadczenia.
Joanna Jasińska
Czy przekazanie chłodziarki należy potraktować jako nieodpłatne przekazanie towaru i opodatkować podatkiem dochodowym od osób fizycznych?
Chłodziarka będzie wykorzystywana na potrzeby działalności gospodarczej, a po zakończeniu umowy kooperacyjnej (termin nieokreślony) nie będzie zwrócona do darczyńcy
Przekazanie chłodziarki będzie stanowiło dla obdarowanego przychód z tytułu nieodpłatnego przekazania świadczenia i będzie podlegało opodatkowaniem podatkiem dochodowym od osób fizycznych
Przepis art. 14 ust. 2 pkt 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 z późn. zm.) - dalej u.p.d.o.f., stanowi, że przychodem z działalności gospodarczej jest również wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Jak wynika z powyższego, darowizna, czyli nieodpłatne otrzymanie rzeczy, stanowi, co do zasady, dla beneficjenta przychód.
Zatem zasadniczo w każdym przypadku, w którym podatnik podatku dochodowego od osób fizycznych uzyskuje nieodpłatne świadczenie, z którym związane jest jego (obiektywne) wzbogacenie, powinien z tego tytułu wykazać przychód podatkowy.
Stanowiąc o wysokości otrzymanych nieodpłatnych świadczeń jako przychodzie kształtującym podstawę opodatkowania podatkiem dochodowym, ustawodawca nie sprecyzował bliżej, co należy rozumieć przez pojęcie nieodpłatnego świadczenia. W tej sytuacji konieczne jest odwołanie się do rozumienia tego pojęcia w prawie cywilnym oraz orzecznictwie i doktrynie. Przez nieodpłatne świadczenia należy rozumieć te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze występujące w prowadzonej działalności gospodarczej, których skutkiem jest nieodpłatne (tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu) przysporzenie majątku, mające konkretny wymiar finansowy. Inaczej mówiąc, pod pojęciem tym rozumieć należy te wszystkie zdarzenia prawne i zjawiska gospodarcze, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu. W tym miejscu należy podkreślić, że najistotniejszą cechą świadczenia niepieniężnego jest to, by otrzymujący takie świadczenie nie był zobowiązany do wykonania jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego.
Podobne stanowisko zajmują organy podatkowe. W interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 21 kwietnia 2009 r., IPPB3/423-77/09-2/GJ, czytamy: "Jedną z form nieodpłatnego świadczenia jest darowizna. I w tym zakresie przepisy prawa podatkowego nie definiują pojęcia darowizny, co wymaga sięgnięcia do przepisów ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.), gdzie w art. 888 § 1 określono definicję darowizny. W myśl tego przepisu, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Darowizna została skonstruowana jako umowa, w której występują dwie osoby: darczyńca i obdarowany, której istotą jest bezpłatne przysporzenie obdarowanego kosztem majątku darczyńcy. Celem bezpłatnych świadczeń, które mogą mieć postać np. rzeczową lub zapłatę kwot pieniężnych, jest chęć bezinteresownego obdarowania kogoś. (...)
Biorąc pod uwagę powyższe przepisy, należy stwierdzić, iż wynika z nich, że otrzymanie darowizny, a nie jej przekazanie, będzie stanowiło przychód do opodatkowania".
W związku z tym darowizna w postaci chłodziarki będzie dla obdarowanego przychodem z tytułu nieodpłatnego świadczenia.
Joanna Jasińska