W przedmiotowej sprawie bank zamierza zawierać umowy kredytowe, w których odsetki należne za cały okres kredytowania oraz prowizja za udzielenie kredytu z góry wliczone byłyby w kwotę udzielonego kredytu.

Zdaniem banku za moment faktycznej zapłaty odsetek należy uznać moment spłaty raty wg harmonogramu. Spółka uznała, że potrącenie odsetek należnych za cały okres kredytowania z góry, ze środków udzielonego kredytu, nie oznacza, że otrzymuje je faktycznie w dacie udzielenia kredytu. Odsetki, wpłacane są bowiem dopiero wraz ze spłatą rat kredytowych.

Według fiskusa odsetki nie są spłacane łącznie z ratami kredytu, bo skoro bank otrzymuje odsetki w momencie udzielenia kredytu, w świetle art. 12 ust. 4 pkt 2 ustawy o CIT należy uznać, że jest to również moment powstania przychodu z tego tytułu.

Stanowisko fiskusa poparł WSA w Warszawie, który wyraźnie wskazał, że wynagrodzenie w postaci odsetek spółka otrzymuje w momencie udzielenia kredytu, pobierając je z góry z kwoty wypłacanego kredytu. W dacie udzielenia kredytu kredytobiorcy pozostaje zatem do zapłaty jedynie kwota główna, a zadłużenie z tytułu odsetek wygasa wraz z jego udzieleniem.

Sprawa ostatecznie trafiła do NSA. Sąd kasacyjny także nie przychylił się do stanowiska banku wskazując, że jego zarzut dotknięty jest błędem wewnętrznej sprzeczności. Z jednej bowiem strony przyznaje się, że w dacie udzielenia kredytu przez bank następuje zaksięgowanie należności z tytułu odsetek i prowizji na dedykowanym do tego koncie, z drugiej natomiast wskazuje się na coś wręcz odmiennego, co wyrażono słowami: otrzymanie odsetek "na skutek ich zapłaty w ramach [...] konstrukcji umowy kredytowej, przewidziane jest [...] dopiero w ramach harmonogramu spłaty rat kredytu, razem ze spłatą kwoty głównej". Zdaniem sądu trudno było też zgłębić sens twierdzenia banku, że "określenie tytułu spłacanej kwoty, jako spłata kapitału jest pojęciem wtórnym i nie pozbawia spłacanej kwoty istotnych z podatkowego punktu widzenia cech różnicujących ją od kapitału sensu stricte".

NSA oddalił więc skargę kasacyjną banku.

Wyrok NSA z 5 marca 2013 r., II FSK 1307/11